Gdy amoniakalna instalacja chłodnicza wymaga remontu
Kolejnym słabym ogniwem instalacji są rurociągi z uszkodzoną izolacją. Jeżeli istnieje możliwość swobodnego przepływu wilgoci, bardzo szybko dochodzi do skorodowania powierzchni rur. Miejsce szczególnie narażone na działanie procesów korozyjnych ukazano na rys.1. Skorodowaną miejscowo rurę ukazuje zdjęcie nr 1. W tym przypadku element instalacji znajdował się w pobliżu zaworu oddatajania gorącymi parami amoniaku. W związku z tym, dodatkowym czynnikiem sprzyjającym korozji, były znaczne wahania temperatur. Podobnie w przypadku zaworu ukazanego na zdjęciu nr 2. Wahania temperatur oraz uszkodzenie izolacji doprowadziły do sytuacji, gdy ze ścianki o nominalnej grubości 2,3mm został jedynie ułamek milimetra.
Jedynym gwarantem bezpiecznej eksploatacji jest wymiana wszystkich skorodowanych rurociągów oraz starannie wykonana izolacja zimnochronna ze szczelnym płaszczem wilgocioszczelnym.
Regularnym pomiarom podlega większość zbiorników ciśnieniowych. Dzięki temu można przewidzieć konieczność wymiany. Za względu na wyższą temperaturę pracy, ryzyko korozji zbiorników cieczy jest niższe niż zbiorników drenażowych. Szczególnie narażone są osuszacze, na których nie wykonano prawidłowej izolacji zimnochronnej.
Uszkodzona izolacja zimnochronna zwiększa ryzyko korozji
Podsumowanie
Każda instalacja wymaga indywidualnego zaplanowania działań modernizacyjnych. Można jednak wskazać wspólne, najważniejsze etapy:
- Określenie docelowego kształtu układu chłodzenia zakładu mleczarskiego.
- Wskazanie najsłabszych elementów wymagających natychmiastowego działania ze względów bezpieczeństwa lub kosztów eksploatacji.
- Przeprowadzenie prac remontowych i modernizacyjnych.
Doświadczenie zakładów, z którymi współpracujemy pozwala stwierdzić, iż nie warto stosować półśrodków w przypadku tak istotnej instalacji, jaką jest system chłodzenia w mleczarni. Prawidłowo wykonane rurociągi oraz dobrze dobrane i zaprojektowane urządzenia, zapewniają wieloletnią bezawaryjną pracę całego systemu chłodzenia. Przykładowo, często spotykany błąd polegający na nieprawidłowo dobranej średnicy spływu skroplin ze skraplaczy natryskowo - wyparnych oznacza wadliwą pracę instalacji i dodatkowe koszty związane z wyższym ciśnieniem skraplania. Kolejnym przykładem są opisywane wyżej wężownice akumulacyjnego oziębiacza wody. W przypadku pojawiających się nieszczelności, można podejmować się napraw i wymiany uszkodzonego fragmentu rur lub też wykonać nowe wężownice ocynkowane ogniowo. Pierwsze rozwiązanie oznacza poniesiony koszt w wysokości prawie 30% rozwiązania drugiego. Różnica jednak jest taka, iż remont może zapewnić kilka miesięcy lub lat pracy oziębiacza, wymiana wężownic gwarantuje kolejne dziesiątki lat pracy.
Jakub J. Pietrzak
www.zcfrost.pl
