Dotacje w praktyce. PROW – wybieramy wykonawców. Kosztorys Inwestorski

Najczęściej popełniane błędy

W wieloletniej praktyce w przygotowaniu i rozliczaniu dotacji dla przetwórstwa spożywczego stosunkowo dużo emocji przysparzają błędnie sporządzane Kosztorysy Inwestorskie. Popełniane błędy można podzielić na dwie zasadnicze grupy;

• kosztorys inwestorski nie zawiera pięciu podstawowych elementów (prawidłowa strona tytułowa, charakterystyka obiektu, przedmiar, kosztorys uproszczony, tabela elementów scalonych)
• strona tytułowa nie zawiera wszystkich wymaganych informacji
• charakterystyka obiektu nie zawiera podstawowych danych obiektu
• kosztorys sporządzony jest metodą szczegółową zamiast metodą uproszczoną (każda z pozycji kosztorysowych zawiera wydzieloną wartość robocizny, materiałów i sprzętu – R,S,M)
• tabela elementów scalonych nie zawiera lub zawiera błędny podział na grupy robót
• brak ofert potwierdzającej pozycję kosztorysową wycenianą wyłącznie na podst. oferty dostawcy (gdy cennik nie zawiera danego typu materiału, roboty) lub brak dołączonej do kosztorysu kalkulacji szczegółowej dla pozycji wycenionej na podst. kalkulacji szczegółowej

• kosztorys nie został przygotowany na podstawie projektu (tzw. kosztorys z sufitu) lub przygotowany na podst. projektu innego podobnego obiektu
• opracowania projektowe dla danego typu obiektu nie pozwalają na dokładne przygotowanie kosztorysu w efekcie kosztorys nie zawiera wszystkich zadań do realizacji (w trakcie inwestycji inwestor opłaca „extra” prace dodatkowe nie przewidziane przedmiarem kosztorysu)
• kosztorys nie zawiera wszystkich elementów ujętych w projekcie np. placów manewrowych, sieci zewnętrznych, fundamentów pod urządzenia, drobnych elementów obiektu lub zawiera elementy/materiały nie dopuszczone przez projektantów obiektu
• kosztorys uwzględnia inne zadania niż przewidziane w projekcie np. w projekcie planowano okna aluminiowe, instalację sanitarną z PCW – w kosztorysie wpisano otwory z luksferami, instalację sanitarną z rur z stali kwasoodpornej itp.
• stawka roboczogodziny, zysku i kosztów pośrednich uwzględniona w kosztorysie przekracza średnie stawki z opracowania cennikowego dla danego kwartału (weryfikacja ARiMR – obniżenie wartości kosztorysu)
• zaniżona wartość kosztorysu – ujęcie cen z starszych cenników, przyjęcie zbyt niskich cen jednostkowych, pominięcie prac koniecznych do wykonania

Zasadniczą wątpliwość zarówno inwestorów jak i oceniających budzi często kosztorysowanie prac montażowych linii technologicznych. Przy braku wyraźnych zapisów w instrukcjach Agencji wiele wątpliwości nastręcza granica demarkacyjna pomiędzy postępowaniem ofertowym a koniecznością kosztorysowania. Bo jak na przykład należy prawidłowo postąpić w przypadku montażu linii rozlewu mleka w której znajduje się wiele elementów typowo procesowych jak rury, gniazda zaworowe, tanki pośrednie czy sterowanie procesem a także maszyna rozlewająca czy pakująca. Mimo to przy większych wartościach robót montaży technologicznych wymaga się od inwestorów przedstawienia kalkulacji montażowych w formie kosztorysu inwestorskiego w celu udokumentowania kosztów kwalifikowanych projektu (oprócz wcześniejszego przedstawienia oferty na montaż). Inwestorzy winni być przygotowani na taką ewentualność w ramach działania „Zwiększenie wartości dodanej...” PROW 2007-2013, a jednocześnie należałoby oczekiwać od ARiMR jednoznacznej regulacji lub oficjalnego stanowiska w tym zakresie.

Do innych często spotykanych w praktyce problemach związanych z prawidłowym sporządzeniem Kosztorysu inwestorskiego a po wykonaniu inwestycji – kosztorysu powykonawczego będziemy niejednokrotnie wracać w następnych odcinkach naszego cyklu.

Artur Brzeziński
funduszepomocowe@wp.pl