Dotacje w praktyce. PROW – wybieramy wykonawców. Kosztorys Inwestorski

Inwestorzy nierzadko lekceważą też znaczenie kosztorysu jako dokładnej analizy/określenia zakresu robót, sposobu dokładnego przemyślenia inwestycji. Wystarczy pytanie, czy Pani/Pan przeczytaliście kosztorys? Skutek bywa widoczny dopiero, gdy po rozpoczęciu prac szef firmy budowlanej co pewien czas wystawia faktury za nie uwzględnione wcześniej przez inwestora roboty dodatkowe których się już nie da rozliczyć w ramach dotacji. Warto też pamiętać, że kosztorys przedstawiony jako załącznik do wniosku o dotację stanowi nie tylko podstawę wyceny zadania (robót budowlanych), ale przy rozliczeniu dotacji będzie podstawą do dokładnej kontroli przez Agencję pełnego wykonania inwestycji.

Warto więc dokładnie przemyśleć inwestycję i uwzględnić wszystkie koszty – kosztorys inwestorski to nie tylko wymysł Agencji – to także sposób na znaczne ograniczenie ewentualnego wzrostu kosztu inwestycji w trakcie jej realizacji.

Kosztorysować może każdy ale...

Pomimo obiegowego poglądu, że kosztorysowaniem powinna się zajmować wyłącznie osoba z uprawnieniami budowlanymi, obecnie nie są wymagane żadne formalne uprawnienia do sporządzania kosztorysów. Konieczny jest dobrze merytorycznie przygotowany kosztorysant znający i przestrzegający zasad opisany w poniższych aktach prawnych:

• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 18 maja 2004 r. w sprawie określenia metod i podstaw sporządzania kosztorysu inwestorskiego, obliczania planowanych kosztów prac projektowych oraz planowanych kosztów robót budowlanych, określonych w programie funkcjonalno-użytkowym (na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. „Prawo zamówień publicznych" – Dz. U nr 130, poz. 1389).
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-użytkowego (Dz.U nr 202, poz. 2072) – zgodnie z Rozporządzeniem przedmiar robót w danym obiekcie powinien być podzielony na działy odpowiadające grupom robót według Wspólnego Słownika Zamówień, a dla każdej pozycji przedmiaru należy podać numer specyfikacji technicznej wykonania i odbioru robót budowlanych.

Niestety praktyka dowodzi że szczególnie starsi wiekiem i stażem kosztorysanci nie mają w zwyczaju dokładnie przestrzegać przytoczonych aktów prawnych, często ze zdziwieniem głosząc tezę... co oni tam znowu wymyślili ! a należy po prostu dokładnie przestrzegać odpowiedniego, podstawowego dla kosztorysantów Rozporządzenia.

Szczególnie istotne z punktu widzenia inwestorów ubiegających się o dotację z PROW Działanie 123 „Zwiększenie wartości dodanej podstawowej produkcji rolnej i leśnej.” jest Rozporządzenie Ministra .Infrastruktury z 18 maja 2004r.

Rozporządzenie to;

• podaje szczegółowe metody i zasady sporządzania kosztorysu inwestorskiego oraz metody i podstawy obliczania planowanych kosztów robót budowlanych oraz kosztów prac projektowych – podstawą do przygotowania kosztorysu jest przede wszystkim dokumentacja projektowa oraz ceny jednostkowe przewidywanych prac określane na podstawie danych rynkowych (cenników)
• określa, że ujęta w kosztorysie inwestorskim wartość robót winna obejmować wartość wszystkich materiałów, urządzeń i konstrukcji potrzebnych do zrealizowania zamówienia
• podaje wymogi formalne dla kosztorysu inwestorskiego
• zostało przywołane przez ARiMR jako formalna podstawa przygotowania kosztorysów w ramach PROW 2007-2013 „Zwiększenie wartości dodanej...”.

Określenie szczegółowych metod i zasad narzuca przygotowującym kosztorysy inwestorskie przede wszystkim korzystanie z tzw. cenników – publikacje podające aktualne ceny robocizny i materiałów (chociaż nie wyklucza się korzystania z danych rynkowych, zawartych wcześniej umów lub kalkulacji szczegółowych własnych). Nieformalnie preferowane są przez Agencję dwa cenniki – wydawnictwa Sekocenbud lub Bistyp.

Nie bez znaczenia są też wymogi ARiMR co do stosowanego poziomu cen – wymagane jest stosowanie najwyżej średnich poziomów cennikowych roboczogodziny, kosztów ogólnych, zysku i kosztów ogólnych dla danego kwartału, pomimo określania w cennikach wartości minimalnych, średnich i maksymalnych. Odbiera to kosztorysantom prosty sposób na podwyższanie wartości kosztorysu tzw. jednym kliknięciem myszy.