BRC: Globalna Norma BRC

Niespełnienie wymagań standardu może być ocenione jako:

• Krytyczna niezgodność (Critical) – krytyczne uchybienie w zakresie bezpieczeństwa żywności lub przepisów prawa – uzyskanie certyfikatu nie będzie możliwe do czasu dostarczenia do jednostki certyfikującej przekonujących dowodów na to, że zostały przeprowadzone działania korygujące, mające na celu eliminację wszystkich niezgodności krytycznych. Jeżeli wykryta krytyczna niezgodność dotyczy jednego z wymagań fundamentalnych, certyfikacja będzie możliwa dopiero po ponownym przeprowadzeniu pełnego audytu.
• Poważna niezgodność (Major) – poważne uchybienie w zakresie zgodności z wymaganiami standardu BRC, lub kiedy bazując na obiektywnych dowodach istnieje wątpliwość co do spełnienia wymagań dla produkowanych wyrobów – uzyskanie certyfikatu nie będzie możliwe do czasu dostarczenia do jednostki certyfikującej przekonujących dowodów na to, że zostały przeprowadzone działania korygujące, mające na celu eliminację wszystkich poważnych niezgodności. Jeżeli wykryta poważna niezgodność dotyczy jednego z wymagań fundamentalnych BRC, certyfikacja będzie możliwa dopiero po ponownym przeprowadzeniu pełnego audytu.
• Drobna niezgodność (Minor) – nie udało się zachować pełnej zgodności z wymaganiami standardu, jednak można obiektywnie stwierdzić, że produkt jest zgodny z zasadami bezpieczeństwa i wymaganiami prawnymi – uzyskanie certyfikatu będzie możliwe po otrzymaniu przez jednostkę certyfikującą przekonujących dowodów na to, że zostały przeprowadzone lub zaplanowane działania korygujące, mające na celu eliminację wszystkich drobnych niezgodności.

Jeśli krytyczna lub duże niezgodności zostaną stwierdzone, podczas audytu, dla wymagań fundamentalnych będzie to skutkowało nie- przyznaniem certyfikatu. W przypadku zaistnienia takiej sytuacji podczas kolejnego audytu, certyfikat zostanie zawieszony.

Po spełnieniu określonych kryteriów, przedsiębiorstwom przyznawany jest certyfikat na trzech poziomach: A, B lub C w zależności od uzyskanego wyniku (tab.).

Globalny Standard bezpieczeństwa żywności (BRC Global Standard for Food) jest jednym z czterech standardów opracowanych przez BRC. Poza tym opracowano standardy dla materiałów opakowaniowych – wersja 3 (BRC/IOP Global Standard for Packaging and Packaging Materiale), przechowywania i dystrybucji – wersja 2 będzie opublikowana we wrześniu 2010 r. (BRC Storage and Distribution Standard) oraz produktów konsumpcyjnych – wersja 3 (BRC Global Standard for Consumer Products).

Wymagania standardów BRC i IFS są bardzo do siebie zbliżone, ponieważ powstały w tym samym celu – zapewnienia bezpieczeństwa żywności. Różnice dotyczą formy sformułowania wymagań, a także sposobu oceny końcowej producenta. Dla firm wdrażających system zapewniania bezpieczeństwa żywności i starających się o certyfikat systemu podstawowym kryterium wyboru jest miejsce, gdzie będzie dostarczany produkt. Wdrożenie systemu BRC w przypadku, gdy posiada się wdrożony system IFS (i odwrotnie) nie stanowi dużego problemu, gdyż pomimo innej struktury norm, wymagania są podobne i wdrożenie kolejnego systemu nie stanowi dużej trudności.

Korzyści z wdrożenia standardów IFS i BRC:

• otwarcie drogi do współpracy z sieciami handlowymi
• uzyskanie dowodu produkcji bezpiecznej żywności o wysokiej jakości
• konkurencyjność i poprawa wizerunku firmy
• określenie jednolitych zasad postępowania
• zapewnienie ciągłego doskonalenia firmy
• wskazanie zgodności z unijnym i polskim prawem żywnościowym
• wzrost zaufania klientów, kontrahentów, konsumentów i dostawców
• racjonalizacja kosztów działalności
• międzynarodowy, szeroko uznawany certyfikat w Polsce, w Europie i na świecie
• ograniczenie liczby audytów z poszczególnych sieci handlowych
• efektywność w prowadzeniu systematycznej analizy i realizacji nadzoru w celu zapobiegania lub eliminacji zagrożeń istotnych dla bezpieczeństwa produktów żywnościowych.

Oba standardy BRC i IFS uznane są przez GFSI (Global Food Safety Initiative).