Certyfikaty: GFSI: standardy akceptowalne i porównywalne – opis standardów amerykańskich
Główną cechą Kodeksu SQF jest nacisk na systematyczne stosowanie HACCP w celu kontroli zagrożeń dla jakości żywności oraz bezpieczeństwa żywności. Certyfikacja SQF jest potwierdzeniem, że plany bezpieczeństwa dostawcy zostały wdrożone zgodnie z metodą HACCP i obowiązującymi wymogami prawnymi oraz że zostały zweryfikowane i uznane za skuteczne w zarządzaniu bezpieczeństwem żywności. Wymagania zawierają konieczność złożenia przez producenta/dostawcę oświadczenia o zaangażowaniu w:
- produkcję bezpiecznej, wysokiej jakości żywności
- spełnianie wymagań Kodeksu SQF, oraz
- przestrzeganie obowiązującego prawodawstwa w zakresie żywności.
Cały standard dzieli się na trzy części: A - Część A: Wdrażanie i utrzymywanie Kodeksu SQF, część B – kodeks SQF (podzielony na 16 podrozdziałów – modułów), trzecia część to załączniki zawierające podział na grupy żywności, słowniczek i warunki użycia znaku SQF.
Wymagania standardu SQF dla produkcji mleka i przetworów mlecznych zawarte są w rozdziale 11 – podstawowe wymagania bezpieczeństwa żywności – dobra praktyka produkcyjna w przetwarzaniu i produkcji żywności. Moduł ten obejmuje wymogi Dobrej Praktyki Wytwarzania w zakresie m.in. przetwarzania łatwo psujących się produktów zwierzęcych, łatwo psujących się produktów roślinnych, przetwarzania stabilnych produktów otoczenia i produkcji biochemikaliów. Dostawcy wdrażający ten moduł muszą spełniać wymagania modułu 2: Elementy systemu SQF. Ten podrozdział ma zastosowanie do grup produktów pokazanych w tabeli.
Wymagania szczegółowe są zbliżone do znanych w Polsce z norm ISO oraz standardów BRC lub IFS.
Kolejny standard niezwiązany z mleczarstwem to kanadyjski standard dotyczący dobrej praktyki rolniczej. CanadaGAP® to program bezpieczeństwa żywności dla firm, które produkują, magazynują oraz sprzedają owoce i warzywa. Program jest uznany przez kanadyjski rząd. Jego celem jest pomoc we wdrożeniu i utrzymaniu skutecznych procedur bezpieczeństwa żywności w ramach działań
Azzule Systems jest właścicielem i zarządcą standardu PrimusGFS dotyczącego bezpieczeństwa żywności. Azzule jest również firmą informatyczną dostarczającą rozwiązania do zarządzania danymi na wszystkich szczeblach łańcucha dostaw i ich integracji; zatrudnia zarówno technologów żywności jak i programistów komputerowych. Standard PrimusGFS powstał w styczniu 2010 roku i jest weryfikowany okresowo. Dokumenty są opracowywane w języku angielskim oraz hiszpańskim. PrimusGFS jest uznanym przez GFSI standardem certyfikacji produktów sektora produktów rolnych – począwszy od uprawy do minimalnie przetworzonych produktów świeżych. W zależności od prowadzonych procesów w przedsiębiorstwie audyty PrimusGFS mogą obejmować: system zarządzania bezpieczeństwem żywności (FSMS), Dobre Praktyki Rolne (GAP), Dobre Praktyki Wytwarzania (GMP) i system HACCP. Audyty certyfikacyjne PrimusGFS są przeprowadzane przez jednostki certyfikujące (firmy audytorskie) zatwierdzone przez program PrimusGFS i akredytowane zgodnie z ISO 65 lub równoważną normą (np. ISO 17065). System PrimusGFS obejmuje zakres łańcucha dostaw przed dostawą do produkcji oraz zapewnia zintegrowane podejście do łańcucha dostaw.
W standardzie PrimusGFS są wymagania dotyczące zasad produkcji bezpiecznej żywności, dbanie o zasoby ludzkie, program weryfikacji dostawców, zasady higienicznego transportu produktów rolnych przed i po minimalnym przetworzeniu. Jak napisano wcześniej standard PrimusGFS dzieli się na 4 części: pierwsza – dotyczy systemu zarządzania bezpieczeństwem żywności (Food Safety Management System (FSMS)) i obejmuje 8 podrozdziałów takich jak: 1.1 - System Zarządzania, 1.2 Kontrola dokumentów i zapisów, 1.3 Procedury i działania korygujące, 1.4 Audyty wewnętrzne i zewnętrzne, 1.5 Odrzucenie i zwolnienie produktu, 1.6 Zatwierdzanie Dostawców, 1.7 Identyfikowalność i Wycofanie, 1.8 Obrona Żywności przed zamierzonym zanieczyszczeniem. Rozdział 2 standardu zawiera specyficzne wymagania względem dobrej praktyki rolniczej (GAP) jeśli jest wdrażany na etapie produkcji pierwotnej lub względem dobrej praktyki produkcyjnej jeśli dochodzi do przetwarzania płodów rolnych. Niezależnie od tego, której to z dobrych praktyk dotyczy rozdział składa się z 32 podrozdziałów.
Rozdział 3 dotyczy systemu HACCP i zawiera trzy podrozdziały takie jak: 3.1. program warunków wstępnych, 3.2. opracowanie pisemnego planu HACCP, 3.3 wdrożenie i wykonanie planu HACCP w produkcji. Wytyczne standardu PrimusGFS nie zastępują żadnego przepisu ustawodawczego ani innej dokumentacji prawnej lub nie są traktowane jako opinia prawna. Jeśli istnieją przepisy prawne, wytyczne dotyczące konkretnych towarów i/ lub zalecenia dotyczące najlepszych praktyk i pochodzą z renomowanego źródła, należy stosować się do tych praktyk i parametrów, jeśli mają wyższy poziom zgodności (zgodności) niż te objęte systemem audytu.
Jak pokazano powyżej GFSI zaaprobowała standardy amerykańskie, których wymagania pokrywają się ze znanymi w Europie standardami BRC i IFS. Wybór odpowiedniego do wdrażanie i certyfikacji zależny jest od klientów i rynków, na które chce się wysyłać swoje produkty. Znajomość tychże standardów też może ułatwiać akceptowanie/zatwierdzanie dostawców z innych części świata.
