Produkty regionalne: Niewykorzystane walory

Janusz Górski
Forum Mleczarskie Handel 4/2012 (53)

Segment produktów regionalnych jest bardzo zróżnicowany i obejmuje produkty zarówno polskie jak i sprowadzane głównie z niedalekiej zagranicy. Znajdziemy tu zarówno sery twarde, miękkie oraz napoje fermentowane. Jednakże pomimo bogatej XIX w. tradycji wytwarzania nabiału, zwłaszcza w Wielkopolsce i na Śląsku, Polacy nie są tak otwarcie i entuzjastycznie nastawieni do produktów regionalnych. Czy jesteśmy bardziej pragmatyczni? Nie, po prostu nie mamy tak różnorodnej tradycji. Osobom, które mogłyby poczuć się dotknięte tym stwierdzeniem, zacytuję gen. Charlesa de Gaulle’a: „Nie jest łatwo rządzić krajem, w którym jest 600 gatunków serów” O ile każde miasteczko we Francji czy Włoszech ma swoje specjalności, o tyle w Polsce coś takiego nie istnieje. Z drugiej strony w Wielkopolsce i na Śląsku ser smażony jest czymś tak oczywistym w jadłospisie, jak oscypek w daniu u gaździny w Zakopanem. Nie ma w tym nic szczególnego, tak było, jest i już zostanie. O ile jednak oscypek lub ser smażony są najsilniejszymi przedstawicielami segmentu produktów regionalnych, o tyle większość produktów regionalnych to tak naprawdę produkty wytwarzane lokalnie, słabo znane w sąsiednim województwie a nawet powiecie. Co więcej sery smażone lub gołka są wytwarzane w zakładach mleczarskich i są dostępne w szerszym obrocie towarowym, natomiast inne wyroby regionalne wytwarzane są na potrzeby drobnego sąsiedzkiego handlu z turystami, jako spuścizna kulturowa regionu i sposób na dorobienie niewielkich pieniędzy przez tamtejszych gospodarzy.



Do najbardziej znanych i najchętniej kupowanych produktów regionalnych należą: sery smażone (wytwarzane przez Czarnków OSM, Frąckowiak ZPSiH, Top Huszczak, Humerczyk, Sertop i Top-Tomyśl OSM), dalej oscypek, gołka, bryndza (wytwarza Mlekovita GK), kamiennogórski ser pleśniowy wytwarzany przez KaMos (SM). Do zupełnie nieznanych należy m.in.: ser suszony podlaski, ser narwiański, ser zgorzelecki, serek śmietankowy wielkopolski i wiele innych. Na corocznych piknikach poznać natomiast można wytwarzane przez lokalne koła gospodyń ser typu szwajcarskiego z Wiżajn lub ser Koryciński.

Produkty tradycyjne to około 1% rynku serów twardych ilościowo i ok. 2% wartościowo. Od lat segment ten rozwija się w tempie całego rynku i nie widać żadnych prób zmiany tego status quo. Można zatem przyjąć, że grupa konsumentów zainteresowanych wyrobami tego typu nie zmienia się w sposób znaczący.

Sery smażone to najmocniejsza i uznana przez handlowców kategoria produktów regionalnych. Sery te najlepiej sprzedają się w opakowaniach 200 g oraz na wagę. Spotkać je można coraz częściej poza macierzystymi regionami. Oprócz tradycyjnych wersji produktu dostępne są także sery smażone, w opcji bio, tj.: Ekologiczny Ser Smażonego bio z Granowa firmy Frąckowiak (ZPSiH). Jak podaje Grzegorz Marciniak, Dyrektor Sprzedaży i Marketingu w firmie Frąckowiak (ZPSiH), receptą na utrzymanie wysokiej pozycji rynkowej jest zachowanie rygorystycznych zasad przy jego produkcji i szacunek dla smaku wyrobionego u klientów.

Ser typu szwajcarskiego z Wiżajn

Produkt przypomina niski, zaokrąglony walec, w przekroju owalny. Wyróżnia się małymi dziurkami. Zazwyczaj wyrabia się sery o wadze od 0,5 do 4 kg, które mają 5-30 cm średnicy i 5-15 cm wysokości. W dotyku ser ten jest elastyczny i sprężysty – staje się twardszy w miarę dojrzewania. Jest to produkt o łagodnym, śmietankowym smaku. Ser wykonany z mleka koziego wyróżnia się ostrzejszym aromatem.

(Źródło: MRiRW)



Strona 2 z 5