Grecja: Greckie przysmaki

Największym problemem greckiego mleczarstwa pozostaje niska świadomość i kwalifikacje producentów surowca mlecznego. Mleko nie jest produkowane w odpowiednich warunkach sanitarnych, w gospodarstwach panuje niska jakość wyposażenia, a producentom brakuje wiedzy i szkoleń, wpływających na poprawę warunków hodowli i higieny produkcji. Sprawę pogarsza także zbyt wysoki koszt produkcji mleka.

Poczynione inwestycje w zakładach przetwarzających mleko oraz tradycja spożycia i wysoka świadomość konsumentów, co do wartości odżywczych produktów mleczarskich dają jednak pozytywne światło na stopniowy rozwój tego sektora.

Całkowita produkcja mleka pozostaje na lekko wzrastającym poziomie, jednakże spada konsumpcja mleka płynnego oraz produktów mleczarskich. Najwięcej mleka i produktów mleczarskich z zagranicy dostarczają Niemcy (84%). Grecja eksportuje zaś niewielkie ilości mleka do Rumunii, Cypru oraz Bułgarii. Największym producentem mleka i napojów mleczarskich w Grecji jest firma Delta Foods, która w 2013 roku posiadała 32% udziałów rynkowych w ujęciu wartościowym (wg danych Euromonitora). Drugim dużym graczem jest Mmmilk.

Sery są tradycyjnym produktem greckiego mleczarstwa. Od 2012 roku zauważa się nieznaczny wzrost ich produkcji (+1,4%). Jest to wynikiem poczynionych w tym segmencie inwestycji technologicznych, które spowodowały większą dostępność produktów serowarskich na rynku zarówno wewnętrznym jak i zewnętrznym, co dało możliwości rozwoju eksportu. Sery są produkowane głównie w północnej Grecji oraz na terenach górzystych (m.in. w Macedonii, Epirusie, na Pelopenezie, Lesbos oraz Mitilini). Dla przykładu spośród 126 serów chronionych (PDO) w UE, aż 20 pochodzi z Grecji. Są to w większości sery z mleka owczego i koziego. Do serów tych należą m.in. mniej znane w Polsce sery Anthotiros, Formaella z Parnassos, Graviera z Krety, Kasseri, Kalathaki z Limmos, Kefalograviera, Kefalotiri, Kopanisti, Ladotiri z Mitilini, Manouri, Metsovone, Mizithra, oraz Xigalo Siteias. Najbardziej znanym i najczęściej konsumowanym greckim serem jest feta.

Sery stanowią 13% rynku produktów mleczarskich w Grecji. W 2013 roku wprowadzono nowe prawo, na mocy którego producenci mają prawo sprzedawać swoje wyroby na lokalnych rynkach i bazarach. Ta zmiana umożliwia bezpośrednią sprzedaż produktów mleczarskich przez drobnych wytwórców, przyczynia się do wypracowania dodatkowych dochodów wśród tej grupy oraz spowodowała obniżenie cen serów w supermarketach.

Największą firmą serową z 7% wartościowym udziałem rynkowym jest FrieslandCampina, która specjalizuje się w produkcji serów pakowanych i na wagę. Firma sprzedaje swoje wyroby pod markami Nounou, Milner i Fina. Drugie miejsce zajmuje firma Fage, a jej najlepsze wyroby sprzedawane są pod marką Trikalino.

Produkcja i konsumpcja masła w Grecji pozostają na tym samym poziomie. Na rynek grecki głównymi dostarczycielami masła są Niemcy, Holandia oraz Dania. Kraje te generują około 66% importu. Produkcja nieznacznie rośnie i utrzymuje się na poziomie około 215 000 tys. ton. Konsumpcja wewnętrzna jednak nieznaczne maleje.

Jogurty i produkty fermentowane należą do tradycyjnych produktów doskonale postrzeganych przez konsumentów. Kategoria odnotowuje cały czas trend rosnący, mimo trwającego kryzysu. Najbardziej popularnym produktem jest jogurt w opakowaniach 1 kg – postrzegany jako najkorzystniejsza cenowo opcja. Cechą charakterystyczną jest spadek zainteresowania jogurtami funkcjonalnymi z tzw. wartością dodaną oraz z dodatkami smakowymi (zbożami, płatkami śniadaniowymi). Produkty te są droższe i mniej dostępne finansowo dla przeciętnego Greka. Największą firmą z tego segmentu jest Fage, która jest liderem w produkcji jogurtów i napojów fermentowanych (31% udział wartościowy w rynku). Firma Delta Foods posiada 10% rynku, a Olympos Dairy 9%.