Sery do zapiekania: Sery na gorąco
Czy wiesz, że?
- Tradycja jedzenia z jednej misy była pielęgnowana w czasach zarówno wojny jak i pokoju.
- W czasach brutalnej reformacji – często kultywowano tradycję, według której walczące ze sobą strony spożywały wspólny posiłek.
- Przekazy historyczne mówią, iż strona atakująca na granicy pola bitwy stawiała konwie z mlekiem, a broniący się przynosili chleb.
- Na czas posiłku zapominano o wojnie – wszyscy zasiadali razem i spożywali wspólnie posiłek.
Szwajcarskie specjały
Fondue to jedno z najlepiej znanych dań kuchni szwajcarskiej; nawiązuje do szwajcarskiej tradycji wspólnego jedzenia z jednej misy. Fondue wywodzi się z XVIII w. zwyczaju robienia latem zapasów sera i chleba na zimę. W trakcie przechowywania ser stawał się twardy, trudny do jedzenia. Dlatego też Szwajcarzy wymyślili sposób na jego zmiękczenie. Otóż plastry twardego sera maczano w winie i podgrzewano na ognisku. W chłodne wieczory cała rodzina zasiadała wokół kociołka i posilała się gorącym aromatycznym daniem.
Nazwa fondue pochodzi z języka francuskiego od słowa fondre, co w bezpośrednim tłumaczeniu znaczy – roztapiać się. Klasyczne fondue to potrawa jednogarnkowa przygotowana z mieszaniny gorących roztopionych serów tj. Sbrinz, Emmentaler, Appenzeller, Freiburger Vacherin i Gruyere, białego wytrawnego wina, czasami kieliszka kirszu oraz odpowiednich dodatków.
Potrawa ta dawniej rozpowszechniona była głównie wśród górali szwajcarskich, jako sposób na wykorzystanie suchego sera w okresie zimowym. Myślę, iż urok i popularność fondue wynika z tego, że potrawa ta jest niezwykle socjalizująca towarzysko. Tradycja nakazuje, by fondue spożywać w większym gronie, bezpośrednio z garnka zwanego „caquelon” oraz zanurzając w gorącej masie nabite na specjalne widelczyki kawałki pieczywa, warzyw lub kawałków mięsa.
Przeglądając niewielką książeczkę Elizabeth Meyer zu Stieghorst pt. Fondue – od wielości wersji tej potrawy można dostać zawrotu głowy. Autorka prezentuje szereg przepisów na fondue robione na tłuszczu, winie lub bulionie. Fondue może być klasycznie serowe, mięsne (tzw. fondue bourguignonne, w którym masa serowa zastępowana jest gorącym olejem, a pieczywo na widelcach wołowiną), rybne, krewetkowe, no i oczywiście wybornie słodkie czekoladowe. Zamaczane w ciepłej, aromatycznej szwajcarskiej czekoladzie: truskawki, gruszki bądź morele nabierają iście ekskluzywnego smaku. Oczywiście w zależności od regionu w przepisach wykorzystywane są różne przyprawy, sosy i pasty.
Polecane sery do fondue:
- Emmentaler: Eurial Polska, Euroser, Temar (PPH)
- Gruyere: Eurial Polska, Temar (PPH)
- Appenzeller, Freiburger Vacherin, Sbrinz
Tak czy owak podstawowymi składnikami klasycznego fondue są zawsze sery. Specjaliści od tego dania doradzają, że dodatek niewielkiej ilości mąki ziemniaczanej ułatwia zemulgowanie serowo-winnej masy i zapobiega jej rozwarstwieniu. Typowymi przyprawami do fondue są biały pieprz, gałka muszkatołowa oraz zioła. Fondue serowe powinno mieć spójną, gładką, kremową konsystencję oraz cechować się głębokim smakiem i mocnym serowym aromatem.
Dzisiaj można powiedzieć, iż fondue to styl bycia. Przy wspólnym daniu czas zwalnia. To niewątpliwie wyjątkowy sposób podejmowania gości przy jednym stole i jednej misie buchającej ciepłem i serowymi aromatami. Wspólne biesiadowanie sprzyja rozmowom, buduje pozytywne emocje. Można śmiało rzec, że w czasach wiecznej gonitwy i niedoczasu – fondue stało się synonimem pewnego zatrzymania i wykorzystania wspólnie czasu do miłego spędzenia czasu przy wykwintnym daniu.