Pochodzenie
Dania, 1920 r. Autorem receptury sera jest Marius Boel. Upowszechnienie produkcji w latach 30.
Rodzaj surowca
Mleko krowie.
Typ sera
Dojrzewający, półmiękki, z przyrostem niebieskiej pleśli Penicillium roqueforti. Kształt cylindryczny.
Oznaczenie
Chroniona nazwa pochodzenia: PGI w 2003 r.
Miąższ
Zwarta konsystencja koloru białego, nieregularne dziurki. Wytwarzany jest w wersji 50%
i 60% tłuszczu. Słonawo-pikantny, mocny, ostry smak. Aromatem zbliżony do Roqueforta
i Gorgonzoli.
Dojrzewanie
8-12 tygodni.
Przeznaczenie kulinarne
Może być podawany ze świeżymi owocami, np. truskawkami, gruszkami lub brzoskwiniami. Zaleca się, aby łączyć Danablu z wołowiną, prażonymi migdałami w syropie, figami, oliwkami, orzechami, jagodami, czerwonym mięsem, pieczywem żytnim. Doskonały na deskę serową, do farszów, pizzy, makaronów, sosów, sałatek (do szpinaku i bekonu), past serowych i na kanapki z pieczoną piersią kaczki. Doskonały dodatek do dań zapiekanych. Najlepsze będą wina ciężkie czerwone wytrawne lub białe słodkie. Pasuje w szczególności do win Cabernet, Zinfandel, Sauternes i Amarone oraz tokajów.
Substytuty: Roquefort, Gorgonzola, Stilton.
