Pochodzenie
Holandia, XIV wiek, okolice miasta Leyda. Wytwarzany tradycyjnie do dziś.
Rodzaj surowca
Mleko krowie pełnotłuste lub odtłuszczone.
Typ sera
Dojrzewający podpuszczkowy, twardy. Pierwotnie produkowany w gospodarstwach wiejskich z odłuszczonego mleka z dodatkiem maślanki. Wtrakcie wyrabiania dodaje się ziarenka kminku.
Oznaczenie
PDO w 1997 r. dla tradycyjnie wytwarzanego sera w gospodarstwach Leidse kaas (inaczej Boeren-Leidse).
Miąższ
Ciemnożółty, miękki, półtwardy, środek przetykany zielonymi nasionami kminku, pokryty
twardą, satynową, naturalną skórką, nacieraną naturalnym barwnikiem annatto, w wyniku czego uzyskuje ciemnożółtą barwę, ma małe nieliczne oczka. Bardziej suchy i twardy niż Edam. Kremowo-owocowy smak; bardziej kwaskowy w porównaniu do Goudy o specyficznym słono-korzennym smaku i aromacie.
Dojrzewanie
3 miesiące. Tradycyjnie wytwarzane sery Leyden mogą dojrzewać 12-18 miesięcy.
Przeznaczenie kulinarne
Zaliczany do tzw. serów stołowych; ser wykorzystuje się do dań kulinarnych, w celu podkreślenia w potrawach oryginalnego, ziołowego smaku. Polecany do kanapek i sałatek; dobry na przekąski; może być podawany z winami Shiraz, Riesling, do jasnych i cytrusowych koktajli. Podaje się go ze specjalną strugarką do serów, która pozwala na krojenie w cieniutkie plasterki.
Ciekawostki
Produkcja polegała na deptaniu masy przez rolników bosymi nogami, przedtem umytymi
w serwatce, co nadawało serom „specjalnych cech i charakteru”. Współczesne procedury
technologiczne wymagają długiego wyrabiania, podczas którego dodawane są przyprawy.
Charakterystyczna czerwona otoczka sera jest oznaczona dwoma skrzyżowanymi kluczami, stanowiącymi herb miasta.