Pochodzenie
Włochy, XII w., okolice Parmy i Reggio Emilia, region Emilia-Romania. Wytwarzany przez benedyktynów i cystersów.
Rodzaj surowca
Mleko krowie niepasteryzowane, od krów wypasanych na trawie i karmionych sianem.
Typ sera
Podpuszczkowy dojrzewający, bardzo twardy.
Oznaczenie
Chronione dekretem rządowym z 1934 r. PDO (po włosku DOP – Denominazione di Origine Protetta od 1996 r. Oznaczenia: pomarańczowe – 18 mies.; srebrny – 22 mies. oraz złoty – 30 mies.) Proces produkcji i przetwarzania mleka odbywa się na terenie następujących prowincji: Parma, Reggio Emilia, Modena, Bolonia, na zachód od rzeki Reno i Mantua, na wschód od rzeki Pad.
Miąższ
Twardy i zwarty, a zarazem kruchy i grudkowaty, jasnożółty. Świeży, owocowy smak, z nutą słodkiego ananasa, podkreślony pikantnym, intensywnym zapachem.
Dojrzewanie
Od 1 roku (młody), przez 2 lata (stary) do 3 lat (bardzo stary).
Przeznaczenie kulinarne
Parmezan nadaje się do konsumpcji nie tylko w zestawie serów na desce, ale także z chlebem raz w postaci tartej, jako dodatek smakowy i dekoracyjny do różnych dań tj. zapiekanki, spaghetti, risotto, zupa cebulowa czy sos Mornay. Również do przystawek, jarzyn i świeżych sałatek. Parmezan „odłupuje się” w większe kawałki, specjalnym nożem. Ser świetnie sprawdza się jako swoista przyprawa. Pasuje do win Chianti, Cabernet Sauvignon, Malbec.
Ciekawostki
Ser zawiera tylko 30% wody. Na 1 kg sera potrzeba 14 litrów mleka. Co rok powstaje 139 tys. ton Parmezanu. 37% całej produkcji jest eksportowane. Parmigiano Reggiano ma wybity napis z miesiącem produkcji i numerem identyfikacyjnym producenta. Za najlepsze uznaje się sery wyprodukowane z sera warzonego w czerwcu i lipcu. Ze względu na parametry mleka najlepszy surowiec dają włoskie krowy rasy Razza Reggiana lub Vacca Rossa.
