1. ABC Nabiału
  2. Składniki odżywcze
  3. Witaminy
  4. Witamina C

Witamina C

Witaminę C odkryto w 1912 roku. Jest najbardziej znaną i najbardziej wszechstronną wśród witamin. Jest niezbędnym egzogennym składnikiem pożywienia, którego organizm człowieka nie ma możliwości magazynowania, a jednocześnie jest bardzo wrażliwy na jej brak. Witamina C rozpuszcza się w wodzie i jest dość nietrwała. Łatwo rozkłada się w kontakcie z tlenem i pod wpływem wysokiej temperatury. Zalecane dzienne spożycie / wartość referencyjna spożycia (RDA) witaminy C wynosi 80 mg.

Funkcje w organizmie

Witamina C bierze udział w reakcjach oksydoredukcyjnych, w przemianie aminokwasów, syntezie neurohormonów, hormonów sterolowych i karnityny. Jest niezbędna do wytwarzania kolagenu – zapewnia prawidłowy rozwój chrząstki, kości, zębów, szybkie gojenie ran i dobrą kondycję ścian naczyń włosowatych. Uczestniczy w dezaktywacji leków i trucizn, w absorpcji żelaza niehemowego, hamuje tworzenie azotynów. Pełni rolę przeciwutleniacza, eliminuje wolne rodniki. Chroni przed szkorbutem i pomaga w gojeniu ran. W dużych dawkach stosuje się ją w stanach zwiększonego zapotrzebowania organizmu na witaminy: choroby przebiegające z gorączką, osłabienie organizmu podczas infekcji i w okresie rekonwalescencji, podczas intensywnego uprawiania sportu i ciężkiej pracy fizycznej, w ciąży i w okresie laktacji.

Dopuszczalne oświadczenia zdrowotne [4]

  • Witamina C pomaga w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego w trakcie intensywnych ćwiczeń fizycznych i po nich – oświadczenie może być stosowane wyłącznie w odniesieniu do żywności zapewniającej spożycie 200 mg witaminy C dziennie
  • Witamina C pomaga w prawidłowej produkcji kolagenu w celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania: naczyń krwionośnych, kości, chrząstki, dziąseł, skóry, zębów.
  • Witamina C pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu nerwowego, utrzymaniu prawidłowych funkcji psychologicznych, prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego, ochronie komórek przed stresem oksydacyjnym, regeneracji zredukowanej formy witaminy E, utrzymania prawidłowego metabolizmu energetycznego, zmniejszenia uczucia zmęczenia i znużenia. Witamina C przyczynia się do zwiększa przyswajania żelaza.                                                                 

Objawy niedoborów

Ogólne osłabienie organizmu, zmiany w dziąsłach (szkorbut), wybroczyny krwawe, niedobór sprzyja powstawaniu raka i schorzeń degeneracyjnych, utrata łaknienia, łatwe męczenie, bóle stawowo-mięśniowe. Brak witaminy C w diecie wywołuje krwawienia z błon śluzowych dziąseł, do jam stawów, obrzęk, wypadanie zębów, niedokrwistość, zmniejszenie masy ciała.

Objawy nadmiaru

Kamica nerkowa na skutek odkładania się szczawianów i moczanów. Brak objawów ubocznych przy 1000 mg/dzień. Dawki powyżej 2000-3000 mg/dzień mogą wywołać zaburzenia działania układu pokarmowego i ośrodkowego nerwowego.

Dzienna referencyjna wartość spożycia: 80 mg [3].

Źródła w żywności

Witamina C powszechnie występuje w świeżych owocach i warzywach. Bardzo bogate w tę witaminę są czarne porzeczki, owoce dzikiej róży, owoce cytrusowe, kiwi, zielone warzywa (brokuły, papryka, liście pietruszki i jarmuż).