Sód [Na]

Jest podstawowym kationem w płynie pozakomórkowym. Służy utrzymaniu ciśnienia w tkankach, równowagi zasodowo-kwasowowej, odpowiada za przewodnictwo elektryczne mięśni i nerwów oraz sprzyja odnowie błony komórkowej. Sód jest antagonistą potasu. Występując w nadmiarze, wiąże wodę w organizmie, prowadząc do nadciśnienia, obrzęków, a nawet przewodnienia. W soli stołowej znajduje się 39% sodu, czyli jedna łyżeczka od herbaty zawiera około 2000 mg sodu. W obecnych zaleceniach żywieniowych dąży się do obniżenia zawartości soli w diecie.

Funkcje

Razem z potasem i chlorem sód odpowiada za prawidłową gospodarkę płynami w organizmie i pomaga utrzymać właściwą równowagę kwasowo-zasadową, reguluje ciśnienie osmotyczne w płynie zewnątrzkomórkowym, zapobiega powstawaniu kamieni nerkowych. Zwiększa wydzielanie soków trawiennych. Podnosi ciśnienie tętnicze krwi. Razem z potasem pełni ważną rolę w przenoszeniu impulsów nerwowych. Poprawia nastrój osób z niskim ciśnieniem. Zapobiega udarom serca, reguluje skurcze i rozkurcze mięśni w tym mięśnia sercowego.

Dopuszczalne oświadczenia zdrowotne [3]

Objawy niedoboru

Przy normalnej diecie brak objawów. Podstawowym objawem niedoboru sodu jest odwodnienie organizmu oraz obniżenie ciśnienia krwi, bóle głowy, zaburzenia koncentracji, utrata apetytu, drgania mięśni, kłopoty z pamięcią. Osoby w dużej mierze narażone na nadmierną utratę sodu to maratończycy, którzy tracą ten pierwiastek wraz z potem oraz te osoby, które nadużywają środków przeczyszczających lub odwadniających.

Objawy nadmiaru

Typowymi objawami nadmiaru sodu mogą być nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki.

Źródła w żywności

Żywność przetworzona: chleb i produkty zbożowe, kasze, konserwy mięsne (szynka konserwowa, bekon), warzywa konserwowane, zupy i sosy konserwowane, sól kuchenna.