Opakowania: Opakowania ekologiczne

Redukcja emisji CO₂

Poruszając kwestię sortowania odpadów i uświadamiania konsumentom celu takich działań, omówiliśmy jeden z aktualnie nagłaśnianych aspektów działań proekologicznych związanych z opakowaniami. Drugim wartym poruszenia tematem jest redukcja emisji CO₂.

Z analiz Instytutu Badań Energii i Środowiska Naturalnego (IFEU) w Heidelbergu wynika, że produkcja i użytkowanie opakowań stanowi około 1% całkowitej emisji CO₂ w przyrodzie. Zatem udział opakowań w łącznej emisji CO₂ jest znikomy. Warto o tym pamiętać, z jednej strony dla spokojnego sumienia, a z drugiej dla możliwości odparcia zarzutów o zatruwanie środowiska. Postaramy się przywołać trochę danych obrazujących problem. Spośród materiałów opakowaniowych stosowanych w branży mleczarskiej najwięcej, bo aż 12 kg CO₂ emituje 1 kg aluminium, zaś 1 kg kartonu – między 0,5 a 0,75 kg CO₂. Emisja dwutlenku węgla z tworzyw sztucznych wynosi około 6 kg CO₂ na kg tworzyw (emisja podczas produkcji). Wyliczono także, że produkcja 1 kg etylenu (PET lub LDPE), wymaga zużycia równowartości 2 kg oleju napędowego wykorzystanego do wytworzenia energii i surowców do tych najczęściej stosowanych tworzyw sztucznych. W serwisie internetowym Tetra Pak – www.tetrapak.com można znaleźć kalkulator emisji CO₂, który pozwala określić ile dwutlenku węgla jest dostarczane do atmosfery podczas produkcji różnych opakowań Tetra Pak. Dla przykładu podczas produkcji standardowego, jednolitrowego opakowania Tetra Brik Aseptic z zamknięciem ReCap wytwarzane jest około 59 g dwutlenku węgla. Czy to dużo? Dla porównania włączony przez jedną godzinę telewizor LCD o mocy 300 W niesie za sobą emisję około 111 g CO₂, a jedno mycie naczyń w zmywarce wymaga wyprodukowania 370 g dwutlenku węgla. Jak widać opakowania, nawet te wielowarstwowe – nie są groźnym źródłem emisji. W opisanym na portalu plastech.pl porównaniu różnych modelowych opakowań do napojów (o pojemności 200 ml) m.in. szkła bezzwrotnego, butelek PET, puszek z aluminium, kartonów wielowarstwowych z warstwą aluminium i z PE, najlepiej wypadły butelki zwrotne ze szkła i kartony na napoje, których emisja podczas produkcji 1000 sztuk wynosi 20 kg CO₂. Bezzwrotne szklane butelki powodują emisję 87 kg, aluminium (głównie puszki) około 124 kg dwutlenku węgla. Korzystając z danych IFEU wiemy, że redukcja ilości zużywanych opakowań o 20%, teoretycznie umożliwiłaby obniżenie emisji CO₂, przypadającej na jednego obywatela, maksymalnie o 1/500. Nie jest to, zatem wartość mogąca poprawić stan naszego środowiska.

Czy oznacza to, że branża spożywcza może spać spokojnie, bo za emisję CO₂ odpowiadają inni? – Zaryzykuję stwierdzenie, że tak. Z przytoczonych danych wynika, że wpływ produkcji żywności, jej pakowania i transportu na globalne ocieplenie jest marginalny. Niewiele jest też sposobów na jego ograniczenie poprzez samych uczestników rynku żywności. Pałeczka jest raczej po stronie energetyki i po części rozwiązań legislacyjnych tj. system handlu emisjami działający w Europie, który wydaje się przykładem odpowiedzialnego podejścia UE do jej udziału w emisji gazów cieplarnianych. Mimo to warto zwracać uwagę otoczenia na to jak mało obciążająca dla środowiska jest Państwa działalność i jak wiele robicie, aby to obciążenie dodatkowo zmniejszyć – po prostu warto dawać dobry przykład.

Joanna Grochowska

Marketing & Development Director w Paccor Group

Kluczowym elementem w procesie wytwarzania i dystrybucji żywności są opakowania. Punktem wyjścia do rozważań na temat ich wpływu na środowisko naturalne powinno być uświadomienie sobie jak ogromne znaczenie ma ich funkcja ochronna. Wydłużenie terminu przydatności do spożycia produktów przetworzonych i świeżych pozwala zredukować ilość marnowanej żywności nawet o kilkadziesiąt procent. FAO w swoim raporcie „Global Food Losses and Food Waste” podaje, że w krajach rozwijających się 40% produktów żywnościowych jest tracone, m.in. z powodu braku odpowiednich opakowań. Jednym z wiodących trendów rynkowych ostatnich lat jest dążenie do zmniejszenia zużycia surowców naturalnych, w szczególności nieodnawialnych, redukcji zużycia energii i emisji odpadów, w tym CO₂, oraz wykorzystywania pozostałości po produkcji i konsumpcji. Etyczny i środowiskowy wymiar prowadzenia biznesu jest w Grupie Paccor traktowany z najwyższą uwagą. Nasza firma jest jednym z największych europejskich producentów sztywnych opakowań z tworzyw sztucznych i papieru, z zakładami produkcyjnymi w 13 krajach. Oferując naszym partnerom opakowania, proponujemy optymalne rozwiązanie w zakresie materiałów, procesów wytwórczych oraz logistyki. Już na etapie projektowania opakowań bierzemy pod uwagę aspekty ekologiczne.

Od wielu lat prowadzimy, we współpracy z naszymi kluczowymi klientami w branży mleczarskiej, programy redukcji wagi opakowań, przy jednoczesnym zachowaniu ich funkcjonalności. Zastępujemy też materiały pochodzące z surowców nieodnawialnych materiałami pochodzącymi ze źródeł odnawialnych. Produkowane w zakładzie w Siemianowicach Śląskich kubki DuoSmart® pozwalają zużywać od 20 do 50% mniej tworzyw sztucznych niż tradycyjne opakowania plastikowe. Produkujemy też, na dużą skalę, kubki DuoSmart na bazie biopolimeru Ingeo®. Tradycyjne materiały: polistyren i polipropylen, mogą być poddawane procesowi recyklingu bądź spalane w warunkach przemysłowych w celu odzyskania energii. Coraz szerzej stosujemy także PET, częściowo pozyskiwany z zawracanych odpadów, po poddaniu procesowi recyklingu (r-PET). Produkowane opakowania papierowe posiadają certyfikaty FSC lub PEFC, najbardziej znane świadectwa przyznawane wyrobom z drewna i papieru, potwierdzające zaangażowanie w odpowiedzialną gospodarkę zasobami leśnymi.

Jesteśmy przekonani, że opakowania żywności będą dalej ewoluowały w kierunku rozwiązań proekologicznych, wykorzystujących najnowsze osiągnięcia naukowe i technologiczne, a nadchodzące lata będą czasem budowania kultury konsumpcji w myśl hasła „reduce-reuse-recycle” i konstruowania efektywnych systemów zagospodarowywania i przetwarzania zużytych opakowań.