Sery pleśniowe niebieskie: Niebieskie arcydzieła

Joanna Górska
Forum Mleczarskie Handel 6/2021 (108)
© fm

Sery z przerostem niebieskiej lub szafirowej pleśni stanowią integralną część kategorii serów pleśniowych. Mimo obecności na naszym rynku od wielu lat nadal stanowią niszę rynkową. O kierunku ich rozwoju decydują: oryginalny wygląd, unikatowy smak i zapach, cena oraz ewoluujące upodobania kulinarne konsumentów.

Rynek „budują” rodzimi producenci oraz importerzy. Najbardziej popularne są sery polskie, francuskie, włoskie i niemieckie. Stanowią one trzon kategorii i decydują o dynamice jego rozwoju. Obecnie konsumenci mogą poszerzyć swoje wybory degustacyjne o sery z rodowodem angielskim, duńskim, litewskim, czeskim i oczywiście polskim.

Klasyfikacja serów z przerostem pleśni

Sery z przerostem pleśni należą do kategorii serów podpuszczkowych. Są produkowane głównie z mleka krowiego, owczego lub koziego. Podczas procesu produkcyjnego w fazie dojrzewania nakłuwa się je kulturami szlachetnych pleśni, co czyni je oryginalnymi produktami w kategorii serów podpuszczkowych.

Sery z przerostem pleśni charakteryzują się najczęściej kremowym i maślanym w smaku miąższem. Cechą charakterystyczną dla tej kategorii jest miąższ poprzecinany utkaną siecią żyłek niebieskiej lub szmaragdowosrebrzystej pleśni. Sery z tej kategorii wyróżniają się nie tylko oryginalną strukturą wnętrza, ale także swoistym dla każdego rodzaju sera aromatem i smakiem.

Grzegorz Mech, Business Development Manager w Panelu GfK

Grzegorz Mech

Business Development Manager w Panelu GfK

W okresie czerwiec 2020-lipiec 2021 sery pleśniowe znalazły się w koszyku zakupowym 60% gospodarstw domo­wych – ponad 3,2 pp. więcej niż rok wcześniej. Sery pleśniowe zyskały zatem prawie 435 tys. nowych nabywców i są obecne w menu prawie 8,2 mln gospodarstw domowych. Rynek serów ple­śniowych (zakupy gospodarstw domowych na swoje potrzeby, tzn. przynoszone do domu) jest wart po­nad 423 mln złotych – wzrost o ponad 12% w cią­gu roku. Średnio gospodarstwo domowe kupuje ok. 1,7 kg serów pleśniowych rocznie, wydając na kate­gorię przy jednorazowym zakupie niecałe 8 zł i kupu­jąc ok. 0,2 kg.

Najpopularniejszym rodzajem sera pleśniowego jest camembert, który jest obecny w koszyku zakupowym ponad 52% gospodarstw domowych, a w drugiej ko­lejności ser z niebieską pleśnią (kupuje go ponad 27% gospodarstw domowych). Trzecie miejsce zajmuje ser brie, obecny w zakupach prawie 26% gospo­darstw domowych.

Pochodzenie

Najbardziej wybitnymi smakowo serami z przerostem pleśni są: francuski Roquefort, włoska Gorgonzola oraz angielski Stilton. Sery te stanowią arystokrację serów z przerostem pleśni i niedościgniony wzór dla innych producentów. Są to produkty, które zyskały rangę produktów regionalnych o światowym rozgłosie – chronionych przez prawo unijne. Nazwy tych produktów są prawnie zastrzeżone dla serów powstałych według określonej receptury w danym regionie kraju. Nie są to jednak jedyne produkty pochodzące z tych państw, które mogą zauroczyć wielbicieli serów z przerostem pleśni.

Do zaszczytnej rodziny serów z przerostem pleśni odważnie „dobijają się” producenci z Danii i Niemiec oferując oryginalne produkty cieszące podniebienie wytrawnych smakoszy. Spośród serów z przerostem pleśni warto także wspomnieć polskich, litewskich i czeskich producentów, którzy systematycznie pracują nad swoimi produktami dając konsumentom szansę na zapoznanie się z szerszą gamą tego typu asortymentu z różnych regionów Europy.

© fm

Francuskie specjały

Najbardziej znanym francuskim serem z przerostem pleśni jest Roquefort. Obecnie klasyfikowany jest jako francuski ostry ser owczy, o kremowej barwie poprzecinanej charakterystycznym niebieskim żyłkowaniem szlachetnej pleśni Penicillium roqueforti. Miąższ ma kremową, ale kruchą konsystencję. Cechuje go wyraźny, ostry, mocno słony smak i oryginalny zapach. Ser wyrabia się w miasteczku Roquefort-sur-Soulzon, a następnie przekazuje do dojrzewania w jaskiniach Cambalou w temperaturze ok. 7°C. Obecnie produkowanych jest siedem odmian takiego sera. Typowy ser Roquefort ma formę walca wysokości ok. 10 cm o masie 2,5-3 kg. We Francji prawo do stosowania nazwy Roquefort mają tylko wybrani i określeni wytwórcy. Są oni poddawani szczegółowej kontroli produkcji, w ramach systemu apelacyjnego (AOC). Roquefort ma szerokie zastosowanie w kulinariach. Przede wszystkim jest nieodzownym elementem deski serowej. Świetnie komponuje się z dodatkiem owoców (winogron, moreli i fig) oraz orzechów. Może być stosowany jako przystawka koktajlowa, baza do przygotowania past, element podkreślający smak farszów, sałatek, sosów na ciepło i dipów do sałat. Współgra z mięsem wołowym. Polecany z wytrawnym winem czerwonym.

Francja słynie także z produkcji innych serów z przerostem pleśni m.in. Bleu d’Auvergne, Fourme d’Ambert, Coeur de Bleu czy Bleu de Bresse.

Bleu d’Auvergne („Błękitny z Owernii”) jest najbliższym młodszym krewnym Roqueforta. Produkowany jest w rejonach Masywu Centralnego we Francji i klasyfikowany jako dość łagodny, lekko kremowy w smaku. Konsystencja sera jest miękka, krucha, maślana, z wyrazistymi, ciemnymi przerostami pleśni. Idealny dla osób ceniących subtelność smaku i delikatność. Polecany jest jako dodatek do makaronów, sałatek, z orzechami i ziołami. Doskonale współgra z białymi winogronami, gruszkami, świeżymi figami. Polecany jest do słodkich win: Sauternes, Muscat, win musujących.

Nikodem Pankowiak, Analityk Danych Sprzedażowych w CMR

Nikodem Pankowiak

Analityk Danych Sprzedażowych w CMR

Sery pleśniowe to kategoria, której sprzedaż utrzymuje się na dość stabilnym poziomie przez cały rok, choć konsumenci naj­chętniej sięgają po nie w okresie letnim. Jej sprzedaż w sklepach małoformatowych do 300 m2, zarówno w ujęciu wartościowym jak i wolumenowym, w pierwszym półroczu 2021 r. utrzymywała się na niemal identycznym poziomie w porównaniu do analo­gicznego okresu rok wcześniej. Ponad 50% udziałów wartościowych w sprzedaży tej kategorii notują pro­dukty o wadze 120 g, jeśli zaś chodzi o opakowania, klienci najczęściej wybierają sery pleśniowe w pudeł­kach. Najpopularniejszym gatunkiem serów w sklepach małoformatowych jest zdecydowanie camembert, od­powiadający za ponad 65% udziałów wolumenowych i wartościowych całej kategorii serów pleśniowych.

Wśród producentów tego typu serów największą rolę odgrywają firmy Savencia, Lactalis, Hochland i Lazur – tylko ta czwórka odpowiada w sklepach małoforma­towych do 300 m2 za niemal 85% udziałów wartościo­wych w sprzedaży w pierwszych sześciu miesiącach bieżącego roku. W tym okresie zdecydowanie najpo­pularniejszą marką był NaTurek (Savencia), z udziałami wartościowymi oraz w liczbie transakcji na poziomie ok. 40%. Szczególnym zainteresowaniem klientów cieszył się wariant NaTurek Nasz Camembert natural­ny w pudełku 120 g, który odpowiada za nieco ponad 20% udziałów wartościowych w sprzedaży całej kate­gorii w sklepach małego formatu. Sery pleśniowe do­stępne są w co drugiej placówce handlowej tego typu, a średnia cena za ich opakowanie to ok. 5,50 zł. Klienci sklepów małoformatowych mogą wybierać średnio spośród 4-5 różnych wariantów serów pleśniowych do pieczenia.

Fourme d’Ambert produkowany z mleka krowiego pochodzącego od krów karmionych trawą rosnącą w ściśle określonym obszarze górskim Puy-de-Dome, pięciu kantonach Cantal i ośmiu komunach regionu Loire na wysokościach między 600 a 1600 m n.p.m. Za jego delikatną niebieskawą pleśń odpowiedzialna jest Penicillium Roqueforti. W całości ma formę walca o wysokości 19 cm i szerokości 13 cm. Waży 2,2 kg. Do wyprodukowania 2 kg Fourme d’Ambert potrzeba około 20 litrów surowego lub poddanego obróbce termicznej mleka. Ser dojrzewa minimum 28 dni.

Coeur de Bleu to miękki ser pleśniowy z porostem białej i przerostem niebieskiej pleśni. Ma łagodny, śmietankowy smak i aksamitną konsystencję. Idealny jako składnik dań na zimno i gorąco, do kanapek oraz na deskę serów.

Kolejnym przedstawicielem tej rodziny serów jest Bleu de Bresse. Jest to ser produkowany z mleka krowiego w rejonie Alp. Jego nazwa pochodzi od krainy geograficznej Bresse w regionie Rodan-Alpy. Powstał w czasie II wojny światowej. Ma kształt małego płaskiego cylindra, cienką błyszczącą skórkę i miąższ o miodowej barwie z delikatnymi niebieskimi żyłkami. Jest to ser o konsystencji kremowej, podobnej do sera brie dość łatwo rozsmarowujący się. Skórka ma wyraźny zapach pieczarek. Można go podać na desce serów, na tartinkach, nadziać nim owoce.

© fm

Włoskie specjały

Najbardziej reprezentatywnym serem włoskim z przerostem pleśni jest Gorgonzola. Jest to ser o długiej historii, sięgającej roku 879 kiedy wyprodukowano go niedaleko Mediolanu w miejscowości o tej samej nazwie.

Gorgonzola nie jest marką, ale gatunkiem sera kilkorga rodzajów. Te rodzaje mają różne tekstury i smaki, od bardzo łagodnych do bardzo mocnych. Tekstury wahają się od bardzo miękkich i kremowych do twardych i kruchych. Gorgonzola jest głównie wytwarzana z pełnego mleka krowiego, ale można spotkać sery wyprodukowane także z mleka koziego. W większości przypadków Gorgonzola jest produkowana z mleka pasteryzowanego.

Smaki serów Gorgonzola różnią się w zależności od tego, jak długo sery leżakowały. Większość serów Gorgonzola dojrzewa przez 3 do 4 miesięcy.

Najbardziej popularnymi rodzajami są wersje: ostra (piccante) i słodka (dolce). W wersji ostrej wyraźnie wyczuwa się wyraźniejszy smak, ostrość pleśni. W wersji słodkiej – wyraźnie czuć bardziej miękką i kremową strukturę sera, która jest wynikiem dodania śmietanki oraz łagodniejszy smak pleśni Penicillium glaucum.

Obecnie Gorgonzola cieszy się dużym powodzeniem. Rocznie sprzedaje się jej za granicę nawet do 100 tys. kwintali (1 kwintal = 100 kg). Analizy producentów Gorgonzoli wskazuje jak zróżnicowane jest zainteresowanie pod kątem jej odmian. Brytyjczycy najbardziej gustują w białej odmianie, o łagodnym lub lekko pikantnym smaku, Francuzi i Niemcy zdecydowanie wolą sery o ostrzejszym smaku. Obecnie najwięcej Gorgonzoli sprzedaje się w prowincji Novara (45% udziału w rynku), Pavia (22%) oraz Mediolan (15%). Pozostały udział rozkłada się na inne prowincje obszaru specjalizującego się w produkcji i przechowywaniu serów.

Gorgonzola doskonale komponuje się z pastami, mięsem i rybami. Używana jest jako przyprawa, dodatek do sałatek, sosów, dipów oraz zup.

Oprócz Gorgonzoli na rynku włoskim występują także inne sery z przerostem pleśni. Przykładem takiego sera jest Blu del Moncenisio. Jest to ciężki kremowy zwarty i pikantny włoski ser pleśniowy. Kolejnym przykładem jest Castelmagno ser o chronionej nazwie pochodzenia (PDO). Produkuje się go w mieście Cuneo w Piemoncie. Ten ser pleśniowy może mieć skórkę z lekkim niebieskim odcieniem, ale sam ser nie zawsze ma charakterystyczne niebieskie żyłki. Jest to ser półtwardy o kruchej konsystencji. Smak tego sera wyostrza się wraz z wiekiem. Oryginalnym serem z przerostem pleśni jest również ser kozi Ol Sciur. Ten ser jest wytwarzany z niepasteryzowanego mleka koziego przy użyciu niezwykle starych metod. Ser myje się w solance, a następnie naciera płatkami róż i jagodami. Nadaje to skórce czerwony kolor i owocowy smak. Miąższ jest lekko żyłkowany. Ma mocną i kremową konsystencję.

Angielskie specjały

Najbardziej znanym i cenionym angielskim serem z przerostem pleśni jest Blue Stilton. Jest to ser pleśniowy z pasteryzowanego mleka krowiego, wywodzący się z Leicestershire w hrabstwie Huntingdon. Jest znany co najmniej od lat trzydziestych XVIII w. Jego wynalazcą był Cooper Thornhill.

Blue Stilton opisywany jest jako ser o śmietankowobursztynowej barwie, lekko kremowej z lekko wyczuwalnym aromatem wyselekcjonowanych ziół i aromatem gruszek w tle. Jego miąższ doskonale koresponduje z kruchą konsystencją i ostrym smakiem o mlecznym wykończeniu. Przerosty niebieskiej pleśni podkreślają jego aromat i unikatowy wygląd. Miąższ pokrywa chropowata, pomarszczona skórka.

Kulinarnie Blue Stilton może być wykorzystywany jako element deski serowej, dodatek do sałatek, sosów oraz przekąsek i dań na ciepło i gorąco. Nazwa sera jak i jego receptura są chronione prawem unijnym.

Oprócz Blue Stiltona w Wielkiej Brytanii produkuje się kilka innych serów z tej kategorii. Należą do nich m.in. Lanark Blue, Brighton Blue, Blue Cheshire, Cornish Blue, Stichelton, Bath Blue, Shropshire Blue, Devon Blue, Oxford Blue czy Beenleigh Blue, Dorset Blue Vinny, Blue Monday.

Lanark Blue jest tradycyjnym szkockim serem typu Roquefort. Wytwarzany jest z surowego mleka owczego. Formuje się go w klasyczny kształt, a następnie szczepi i przekazuje do dojrzewalni. Czas dojrzewania tego sera dochodzi do miesiąca. Okres sprzedaży to 6 tygodni do 8 miesięcy. Tekstura tego sera opisywana jest jako kremowa poprzecinana nitkami niebieskiej pleśni biegnącej wokoło miąższu. Smak jest słonawy, ostry bogaty i pikantny. Do tego sera rekomendowane jest wino szczepu Bordeaux.

Kolejnym angielskim specjałem w tej kategorii jest Brighton Blue. Jest to niebieski ser z terenów Sussex. Ser ten jest produkowany z pasteryzowanego mleka krowiego. Charakteryzuje się kremowym, półmiękkim miąższem, lekko kruchym, poprzecinanym niebieskozieloną pleśnią. Rozwój pleśni i rozwinięcie charakterystycznych cech organoleptycznych zależą od stopnia dojrzenia sera. Smak i aromat sera opisywane są jako łagodne, aksamitne, rozpływające się w ustach, ze słonym wykończeniem przechodzącym w intensywny w miarę upływu czasu dojrzewania. Ser pokrywa naturalna, jadalna skórka.

Kolejnym angielskim specjałem jest Blue Cheshire, który pochodzi z rejonu Cheshire. Ser wytwarzany jest ręcznie z mleka krowiego. Cechuje go kremowa, sucha i krucha konsystencja pod naturalną skórką. Miąższ poprzecinany jest niebieskimi żyłkami pleśni biegnących przez korpus sera. Ser wyróżnia silny aromat oraz cytrusowo-cytrynowy pikantny smak ze słonym posmakiem. Ser dojrzewa przez 60 dni.


Innym brytyjskim specjałem jest pochodzący z Kornwalii Cornish Blue. Jest to ser produkowany z pasteryzowanego mleka krowiego. Spożywany jest jako ser młody. Miąższ sera opisywany jest jako maślany, gęsty, wilgotny i kleisty. Smak kremowy, łagodny i lekko słodki. Jest to ser o aromacie łagodnym i lekko słodkim. Ser ten jest bardzo popularny i wszechstronny w kuchni Kornwalii. Podaje się go na chrupiącym pieczywie lub na maślanych ziemniakach. Doskonale pasuje do wina porto.

Do cenionych angielskich serów zaliczyć też można Stichelton produkowany z surowego mleka krowiego w Nottinghamshire. Ser ten jest produkowany w podobny sposób jak tradycyjny Blue Stilton. Nazwa Stichelton znaczy w stylu wiejskim i pochodzi od staroangielskiego stichl, oznaczającego styl, oraz tun, oznaczającego wieś. Ser ten ma półmiękką i kremową konsystencję, a jego smak jest maślany, orzechowy, słodki i pikantny, z bogatymi aromatami i nutami karmelu oraz jabłek.

W Nottinghamshire i w Leicestershire produkowany jest także Shropshire Blue. Do jego produkcji stosuje się pasteryzowane mleko krowie. Jest to ser łączący w sobie najlepsze cechy serów Cheshire i Stilton. Shropshire Blue dojrzewa od 10 do 12 tygodni i uzyskuje naturalną skórkę, która ukrywa kremową i gładką konsystencję korpusu w kolorze pomarańczowym (od barwnika annato) i z niebieskimi żyłkami. Ser cechują silne i bogate aromaty oraz intensywny, ostry, pikantny, kremowy smak. Do degustacji tego sera poleca się m.in. Pinot Noir lub Riesling.

Katarzyna Szpera

Specjalista ds. Promocji w Lazur (SZGPR)

Już od dłuższego czasu przygotowywaliśmy się do zmiany grafiki opakowań naszych serów pleśniowych. Nowa grafika, to przede wszystkim reakcja wobec za­chodzących zmian trendów na rynku żywności, a także zmian w stylu życia konsumentów. Naszym głównym celem, który osiągnęliśmy poprzez wprowadzenie re­wolucji wizerunkowej naszych opakowań, było stwo­rzenie „jednej rodziny”, łatwo rozpoznawalnych na sklepowej półce, najwyższej jakości, polskich serów pleśniowych Lazur.

Obecnie dominujące w grafice wszystkich naszych opakowań, granatowe tło z charakterystycznym błę­kitnym szlaczkiem, podkreśla silną przynależność do grupy produktów lidera w produkcji sera pleśniowego. Gamę smaków naszego sera pleśniowego przedsta­wiliśmy poprzez wprowadzenie kodu kolorystycznego utrzymanego w pastelowej tonacji, który w odniesie­niu do opakowań serów w porcji trójkątnej i plastrów, wzbogacony został dodatkowo zdjęciem. Smak sera określiliśmy również stosując krótkie opisy charaktery­zujące główne jego nuty, których intensywność przed­stawiliśmy dodatkowo za pośrednictwem graficznej skali. Na opakowaniach pojawiły się również znaki podkreślające najważniejsze cechy naszych serów ple­śniowych: Produkt Polski, Bez konserwantów – prosty skład, Wyprodukowano bez zastosowania GMO, Znak Systemu Jakość Tradycja. Na opakowaniach zamieści­liśmy także znak przedstawiający kod QR, który prze­kierowuje konsumenta na stronę: kuchnialazur.pl mieszczącą szereg różnorodnych przepisów kulinarnych wykorzystujących nasze sery pleśniowe. Nowe opakowania serów pleśniowych Lazur zyskały również nowe, wyraźniejsze logo naszej firmy, w którym od­świeżyliśmy kolorystykę, zestawiając ze sobą głęboki granat i pastelowy żółty.

Nasze sery pleśniowe mają zatem nowe opakowania, przyjazne dla oka i czytelne w odbiorze, będące godną szatą dla skrywanego w swym wnętrzu, niezmiennie szlachetnego króla polskich stołów.

Specjały niemieckie

Przykładami niemieckich serów z przerostem pleśni są m.in. Bavaria Blu, Bergader i Cambozola.

Ser Bavaria Blu to bawarski niebieski, kremowy, pełnotłusty ser. Ma lekko pikantny smak i kremową konsystencję. Występuje zazwyczaj w roli przystawki lub deseru. Może być serwowany z winami czerwonymi oraz różowymi.

© kamos (sm)

Nieznanym u nas w kraju niemieckim serem z przerostem pleśni jest Montagnolo Affine. Jest to niebieski, potrójnie kremowy miękki ser produkowany w regionie Allgäu w Niemczech. Ser pokrywa szara skórka. Miąższ jest poprzecinany niebieskimi żyłkami. Ser dojrzewa powoli w niskiej temperaturze, co pozwala mu nabrać aromatycznego i pikantnego smaku.

Z kolei Bergader to ser pleśniowy formowany w kręgi o wadze 2,6 kg. Ser cechuje lekko pikantny smak, który wynika z braku dodatków i konserwantów oraz naturalnemu procesowi dojrzewania. Ser może służyć jako przekąska, doskonale komponuje się z dobrym, wytrawnym czerwonym winem. Świetny jako dodatek do sałatek i dań gorących. Nadaje pikantności i kremowej konsystencji sosom, starty lub pokruszony ładnie zapieka się na mięsie, rybach lub warzywach.

Odmianą niemieckich serów z przerostem pleśni są sery, które łączą w sobie cechy serów z przerostem pleśni i porostem pleśni. Przykładem tego typu serów są sery Cambozola wytwarzane w regionie Chiemgau w Bawarii. Ser Cambozola łączy cechy sera Camembert z porostem białej pleśni i włoskiego, niebieskiego sera pleśniowego Gorgonzola. Produkowany jest z pasteryzowanego mleka krowiego. Ser posiada porost białej pleśni oraz przerost niebieskiej. Przyjemny, naturalny smak łączy się z pikantnym, właściwym dla niebieskiej pleśni oraz lekko kwaśno-słoną nutą.

Cambozola wykorzystywana jest w kulinariach jako składnik deski serowej, przekąska, składnik sosów, dodatek do pieczywa. Jest idealnym składnikiem dań na zimno i na gorąco.

Specjały z Danii

Najbardziej znanym duńskim specjałem z tej kategorii jest Danablu. Jest to ser wynaleziony na początku XX w. z zamiarem naśladowania sera w stylu Roquefort. Danish Blue to ser o silnym smaku i zapachu, kremowym miąższu poprzecinanym nitkami niebieskiej pleśni Penicillium roqueforti. Jest to półmiękki ser śmietankowy w kształcie walca lub bloku. Ser pokryty jest jadalną, lekko wilgotną skórką, o barwie od białej do żółtawej. Kulinarnie Danablu jest często podawany jako pokruszony do sałatek lub jako ser deserowy z owocami. W Danii często podaje się go na krakersach lub pikantnych herbatnikach.

Krajowy rynek serów z przerostem pleśni

Sery z przerostem są mniej popularne niż sery z porostem pleśni. Jest to związane z ich specyficznym smakiem, aromatem oraz znacznie wyższą ceną. Dlatego niewielu rodzimych producentów zainwestowało w ten fragment rynku serowarskiego. Obecną półkę serów z przerostem pleśni tworzą zarówno importerzy jak i rodzimi producenci.

Ważnymi graczami rynku w tej kategorii są importerzy. Do tych firm należą Temar (PPH), Lactalis Polska, Arla Foods. Do grona importerów dołączyła czeska Madeta oraz litewski Vilkyškių.

© kamos (sm)

Najwięcej znanych w Europie serów z przerostem pleśni znajduje się w ofercie Temar (PPH). Portfolio firmy zawiera m.in. włoską Gorgonzolę, francuski Roquefort, Bleu d’Auvergne czy Fourme d’Ambert. Miłośników niemieckich specjałów skusi Cambozola, Dorblu i Montagnolo. W ofercie Temar (PPH) znajdują się też duńskie specjały tj. Danish Blue, francuskie Roquefort Société oraz Bleu d’Auvergne.

Do grona importerów działających na naszym rynku należy wpisać też m.in. czeską Madetę, która oferuje ser pod markami Cesar oraz Niva oraz litewskiego producenta Vilkyškių, w ofercie którego znajdziemy m.in. ser Almet Blue.

Polskim liderem w produkcji serów z przerostem pleśni jest mleczarnia Lazur (SZGPR). W rywalizacji o polski tort serów z przerostem pleśni uczestniczą także mleczarnie: KaMos (SM), Grupa Mlekovita oraz Mleczarnia Turek.

Mleczarnia Lazur (SZGPR) z Nowych Skalmierzyc posiada bogatą ofertę serów z przerostem różnych typów pleśni w całej gamie opakowań dostosowanych do potrzeb konsumenta. W ofercie Spółdzielni Lazur (SZGPR) znajdziemy m.in.: Lazur Błękitny – tradycyjny ser typu Roquefort, o kruchym i wilgotnym miąższu i ostrym smaku. Kolejnymi produk­tami są Lazur Turkusowy – wilgotny, pikantny ser o bardziej kremowej konsystencji i bukie­cie oraz Lazur Srebrzysty – ser szczepiony pleśnią nie tylko wewnątrz, ale także na skór­ce, dzięki czemu ma znaczący porost także na zewnątrz. Lazur złocisty to ser dojrzewający, o żółtej barwie, wzbogacony o aktywne szcze­py bakterii probiotycznych.

Sery Lazur mają bardzo szerokie zastosowanie w kuchni – nadają się zarówno do sałatek, jak i np. sosów, w tym tych przeznaczonych do podania z rybami czy mięsem.

Do grona polskich producentów serów z przerostem pleśni kilka lat dołączyła też Grupa Mlekovita, która w swoim portfolio utrzymuje m.in. ser niebieski pod marką la Polle.

Kolejnym polskim producentem serów z przerostem pleśni jest KaMos (SM). Do najlepszych wyrobów serowarskich tej firmy należy Kamiennogórski ser pleśniowy posiadający status produktu tradycyjnego.