Produkty ekologiczne: Natura wpisana w jakość

Ekologiczne przetwarzanie

Oprócz samej uprawy istotą produkcji ekologicznej jest zachowanie tzw. łańcucha produkcyjnego. Zatem reguły ekologiczne obejmują także procesy przechowania surowców oraz przetwarzania tych produktów w taki sposób, aby nie były skażone żadnymi środkami chemicznymi. Sama produkcja tak jest prowadzona, by była jak najbliżej natury i bazuje na naturalnych tradycyjnych metodach produkcji. W różnego typu miejscach przechowalniczych nie wolno stosować absolutnie żadnych syntetycznych pestycydów czy środków chemicznych, a wszystko to wg idei ochrony walorów jakościowych i odżywczych żywności ekologicznej. Zatem ideą ekologicznego przetwórstwa jest taki wybór technologii, która w jak najmniejszym stopniu obniża wartość odżywczą surowca.

Znakowanie produktów ekologicznych

Jeżeli już zdecydujemy się na zakupy żywności ekologicznej to tutaj prawo wychodzi nam naprzeciw. Każdy produkt powinien posiadać specjalistyczne oznaczenie gwarantujące, że miejsce, w którym został wyprodukowany zostało skontrolowane oraz spełnia wymogi rolnictwa, przechowalnictwa lub produkcji ekologicznej. Pewnym znakiem rozpoznawczym jest znak rolnictwa ekologicznego „Eko Liść” – listek w postaci gwiazdek na zielonym tle. Znaczek ten może pojawić się na etykietach żywności pochodzącej tylko od takich producentów, przetwórców lub rolników, którzy spełniają wymagania specjalnej ustawy i posiadają certyfikat uprawnionej jednostki certyfikującej.

Do innych pojawiających się oznakowań należy też znak stowarzyszenia rolników ekologicznych (Ekoland) lub unijny znak „Rolnictwo Ekologiczne”. Tak oznaczona etykieta gwarantuje, że minimum 95% składników produktu pochodzi z upraw ekologicznych, a proces produkcyjny był nadzorowany.

Rynek produktów ekologicznych

Tradycja rolnictwa ekologicznego w Polsce liczy sobie zaledwie 23 lata. Pierwsze gospodarstwa, którym przyznano wstępne atesty powstały w 1990 roku. Trzy lata później takich gospodarstw było już około 180, a w 1997 r. działało ich 207. O dynamice rozwoju tego sektora świadczyć może wykres 1, w którym przedstawiamy wzrost liczby gospodarstw ekologicznych do roku 2012 roku.

Dla porównania w Portugalii w 1992 roku, już co dziesięciotysięczne gospodarstwo było klasyfikowane jako gospodarstwo ekologiczne. We Francji, Luksemburgu, Holandii i Wielkiej Brytanii wskaźnik ten wahał się w granicach 0,32-0,38% ogólnej liczby gospodarstw, a w Niemczech i Danii wyniósł odpowiednio 0,61% i 0,69%.