Transport: Problemy komunikacyjne w Europie

Narzędzia restrykcyjne

Niestety, władze miast częściej niż rozwiązania infrastrukturalne stosują politykę zakazów i ograniczeń. Zwykle dotyczą one dopuszczalnej masy i wymiarów pojazdów, barier w dostępie do obszarów ruchu pieszego, wyłączeń z ruchu pewnych stref miasta. Wprowadzają opłaty za wjazd do centrum, wyznaczają godziny dostaw. Tam gdzie jest to możliwe i nie zakłóca życia mieszkańców realizowane są dostawy nocne. Każde z działań restrykcyjnych może przynieść negatywny skutek. Zaostrzenia i reżimy związane z dostawami do centrum prowadzić mogą, na przykład, do ucieczki sklepów na tereny podmiejskie. Jedna ciężarówka z dostawą do sklepu w dzielnicy mieszkaniowej stanowi zaś z pewnością mniejszy problem, niż 100 samochodów prywatnych przewożących (w sumie) taką samą ilość towarów z oddalonego centrum handlowego. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na ochronę atrakcyjności inwestycyjnej miasta. Ponadto obostrzenia związane z większymi samochodami ciężarowymi prowadzą do przeniesienia transportu na większą liczbę małych samochodów dostawczych, których warunki te nie dotyczą. W ten sposób utrudnia się pożądane grupowanie transportu.

Po stronie zaś przedsiębiorców leży inicjatywa ustalenia rozkładów dostaw tak, aby nie kumulować ruchu pojazdów w określonych godzinach. Inne rozwiązanie dotyczące zarządzania ruchem to: wprowadzenie klasyfikacji przewoźników według praw dostępu do określonych ulic miasta, podział miasta na obszary o ograniczonym dostępie dla pojazdów. Wyższą formą organizacji jest wprowadzenie systemu teleinformatycznego, pozwalającego na rezerwację miejsc postojowych przez internet.

Przykłady

Wśród najczęściej wymienianych problemów na styku operatorzy logistyczni – władze miast jest brak porozumienia i brak kompleksowej znajomości problemu po stronie urzędników. Nie znają skali problemu, nie znają specyfiki pracy dostawców i nie potrafią właściwie oszacować potrzeb w tym zakresie. Przykładem takiego niedopracowania mogą być miasta Holandii, w których funkcjonuje system wyznaczonej pory dostaw. Celem miało być ograniczenie hałasu w ciągu całego dnia i skomasowanie uciążliwości związanych z rozładunkiem, w określonym przedziale godzinowym. Niestety, ma to negatywne skutki dla sklepów i dostawców – w razie problemów z dostawą w wyznaczonym czasie na kolejną trzeba czekać do następnego dnia lub ryzykować mandaty. Pozytywnym przykładem współpracy wszystkich ogniw jest Londyn, gdzie w 2007 roku udało się opracować London Freight Plan – czyli plan transportu ładunków. Był efektem pracy zespołu, w którego skład wchodzili przedstawiciele władz miasta, organizacji branżowych przewoźników, dystrybutorów, detalistów oraz innych podmiotów, które nawet pośrednio mają związek z procesem. Taka szeroka grupa specjalistów mogła najpełniej przeanalizować problem oraz wdrożyć dobrze przemyślane, kompromisowe rozwiązania. W ramach przygotowanego planu pomyślano nawet o szkoleniach dla przewoźników działających na terenie aglomeracji. Szkolenia dotyczą m.in. technik ekonomicznej jazdy, znajomości przepisów, bezpieczeństwa jazdy oraz dedykowanych dostawcom aplikacji związanych z organizacją dostaw. W miarę zaawansowania w szkoleniach i zdobytej praktyki dostawcy są klasyfikowani do trzech kategorii, różniących się poziomem uprawnień i prawem do zniżek w opłatach związanych z prowadzoną działalnością.

Narzędziem bezpośrednio wpływającym na organizację ruchu w Londynie są plany organizacji dostaw kierowane do przedsiębiorców – uczestników dystrybucji oraz administratorów budynków, w których znajdują się odbiorcy. Taka forma wymaga pełnej integracji wielu systemów logistycznych – nie ogranicza się tylko do zaopatrzenia, ale także dotyczy świadczenia usług komunalnych i serwisowych. Włącza się w planowanie wszystkie służby miejskie i firmy świadczące rozmaite usługi o charakterze komercyjnym, np. cateringowe lub kurierskie. Wszyscy zainteresowani otrzymują dostęp do informacji o lokalizacji miejsc parkingowych, przeładunkowych, systemie awizacji dostaw, możliwości składania grupowych zamówień u jednego dostawcy oraz wielu innych przydatnych w codziennej pracy.