Opakowania zbiorcze i transportowe

Z podobnych względów wszystkie ogniwa łańcucha logistycznego powinny być ze sobą ściśle powiązane i skoordynowane. Rozbieżności pojawiają się między niektórymi opakowaniami transportowymi a paletami ładunkowymi, między jednostkami ładunkowymi a skrzyniami ładunkowymi samochodów ciężarowych, czy kubaturą przestrzeni magazynowych. Sytuacja ta wynika m.in. z faktu, że jeszcze w latach 90. budowano obiekty i projektowano naczepy o nietypowych wymiarach, a zagadnienia dotyczące przemieszczania, składowania i transportu nie były rozpatrywane jako całościowy system w łańcuchu dostaw. Obecnie sytuacja wygląda zupełnie inaczej, a standaryzacja opakowań transportowych jest normą. Dobrym przykładem takich opakowań są palety. Europaleta została stworzona po raz pierwszy w 1950 roku przez szwedzki koncern BT Industries, jako uniwersalna podstawa pasująca do wszystkich rodzajów wózków widłowych. Wymiary palet zostały wystandaryzowane. Środki transportu oraz pomieszczenia magazynowe dostosowane są w większości do umieszczania w nich określonych typów palet. Najbardziej rozpowszechniona w Europie jest tak zwana „europaleta”, oznaczana z boku napisem „(EUR)”. Waga ok: 25 kg. Wymiary palet (cytowane za Wikipedią) to:

1. Europaleta (EUR) – 1200 x 800 x 144 mm, obciążenie do 1000 kg
2. 1/2 (EUR) – 800 x 600 x 144 mm
3. powiększona (EUR) – 1200 x 1200 x 144 mm
4. ISO – 1200 x 1000 x 144 mm (tzw. angielka)
5. Przeznaczona do kontenerów – 1135 x 1133 mm.

Dla uniknięcia trudności wynikających z używania opakowań o zbyt dużej różnorodności wymiarowej zaleca się szczególnie niektóre wielkości. Chcąc optymalnie wykorzystać powierzchnię palety uprzywilejowanej należy ustawiać na niej opakowania o długości boku nieprzekraczający 190 mm. Mniejsze umożliwiają układanie ich na palecie w sposób wiązany, tzn. (na przemian raz długością, a raz szerokością). Zasady sformułowane w normie należy wprowadzać wszędzie tam, gdzie na to pozwala kształt i wielkość pakowanych wyrobów. Dotyczy to także pakowania wyrobów sypkich i płynnych, których własności umożliwiają łatwą zmianę kształtów.

Normalizacja w tym zakresie jest nieodzowna – gdyby palety w łańcuchu dostaw nie miały ujednoliconych wymiarów trzeba by się było liczyć z przestawieniem linii produkcyjnych pod aktualny wymiar palet, zaś w wózkach widłowych służących do przewożenia palet zmieniać rozstaw wideł, a magazynując różnego rodzaju materiały trzeba by każdorazowo zastanawiać się nad optymalnym wykorzystaniem przestrzeni.

Palety występują także w kilku rodzajach nadbudowy. Stosuje się czasami tak zwane „nadstawki paletowe”, drewniane, szczelne obudowy, osłaniające z boków i z góry towar ułożony na palecie. Spotyka się również tak zwane „skrzyniopalety”, wykonane z tworzyw sztucznych lub aluminium, które oprócz sztywnego spodu mają również ściany i klapę zamykającą od góry. Istnieją nawet ich wersje izotermiczne, zapewniające utrzymanie określonej temperatury we wnętrzu.

Dzięki wspomnianym wcześniej właściwościom, palety wykonuje się także z tworzyw sztucznych. Znajdują one zastosowanie w przemyśle spożywczym i transporcie żywności. Wykonane z barwionego polietylenu przemiałowego LLDPE. Mają dużą odporność chemiczną oraz są niewrażliwe na działanie wody i środków myjących. Wykazują dużą czystość bakteriologiczną po umyciu – nawet zimną wodą. Mogą otrzymać atest PZH dopuszczający do stosowania w przemyśle farmaceutycznym oraz spożywczym – bez bezpośredniego kontaktu z żywnością. Charakteryzują się wielokrotnie większą trwałością mechaniczną w porównaniu z paletami drewnianymi. Mogą być użytkowane w szerokim zakresie temperatur od -30°C do +70°C. Dodatkowym atutem jest ich długa żywotność wynosząca nawet 10-15 lat.