W ramach tej umowy dostawca zobowiązuje się do:

• wytworzenia i dostarczenia towaru,
• dostawca nie musi wytworzyć go osobiście, chyba, że inaczej strony się umówią,

Natomiast odbiorca zobowiązuje się:

• odebrać towar i zapłacić cenę.
• odbiorcą może być również konsument, czyli osoba fizyczna, która nabywa rzeczy w celu niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą ani zawodową – w takiej sytuacji stosujemy reguły dotyczące sprzedaży konsumenckiej.
• umowa dostawy powinna być zawarta na piśmie

• własność towaru przechodzi na odbiorcę z chwilą jego dostarczenia,
• odbiorca sieciowy z chwilą, w której staje się właścicielem towaru, może dowolnie nim rozporządzać co oznacza ,że uzyskuje swobodę w ustalaniu ceny detalicznej i marży.

Przejście prawa własności towaru na odbiorcę jest ważne dla oceny zasadności żądania opłat za transport lub promocję towarów, w chwili gdy dostawca nie jest już ich właścicielem o czym będzie szerzej w następnych odcinkach.

1. dostawca ma obowiązek zawiadomić niezwłocznie odbiorcę, jeżeli surowce lub materiały niezbędne do wykonania przedmiotu dostawy, które zostały dostarczone przez odbiorcę, są nieprzydatne do prawidłowego wykonania produktów;

   • niezwłocznie – pojęcie to oznacza; bez zbędnej zwłoki, zwyczajowo w zależności od rodzaju towaru, terminu dostawy i etc. czas ten określa się na 2 do 7 dni, obecnie w związku z stałą współpracą przedsiębiorców i posiadaniem faxów oraz firmowej poczty elektronicznej okres ten powinien być jak najkrótszy,
   • nieprzydatne pojęcie to oznacza; nienadające do wyprodukowania towaru o umówionej jakości lub w umówionym terminie, z uwagi na cechy surowca lub materiału.

   Jeśli dostawca nie zawiadomi odbiorcy musi się liczyć z konsekwencjami niezawiadomienia a mianowicie dostawca poniesie odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę, pomimo że wady fizyczne wynikły z wadliwości surowców lub materiałów, pamiętajmy zatem, iż niepowiadomienie odbiorcy jest równoznaczne z aprobatą wadliwości.

2. dostawca powinien zawiadomić odbiorcę o przygotowaniu surowców do produkcji i zezwolić odbiorcy na sprawdzenie ich jakości, jeżeli w umowie zastrzeżono, że wytworzenie zamówionego towaru ma nastąpić z surowców określonego gatunku lub pochodzenia lub w określony sposób produkcji.

   I podobnie jak w punkcie a) konsekwencje niezawiadomienia są takie, iż to dostawca poniesie odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę.

3. prawo odstąpienia od umowy dostawy

   powstaje gdy dostawca opóźnia się z rozpoczęciem wytwarzania towaru lub poszczególnych jego części tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał go dostarczyć w umówionym terminie, odbiorca może od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do dostarczenia towaru.

   Zwróćmy uwagę że to uprawnienie odbiorcy jest bardzo niekorzystne dla dostawcy, ponieważ:

   • wystarczy samo opóźnienie dostawcy, nawet dotyczące rozpoczęcia procesu wytwarzania,
   • odbiorca nie musi wyznaczać dostawcy dodatkowego terminu do wytworzenia i dostarczenia towaru,
   • opóźnienie dotyczyć może samego już rozpoczęcia wytwarzania towaru,
   • powstaje obowiązek naprawienia wynikłej stąd szkody,

   Pamiętajmy również, że terminy procesu wytwarzania i dostarczenia towaru strony mogą dowolnie ustalać.

4. uprawnienie do ingerowania przez odbiorcę w toku wytwarzania produktu w przypadku gdy dostawca wykonuje produkt w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, odbiorca może:

   • wezwać dostawcę do zmiany sposobu wykonania wyznaczając dostawcy w tym celu odpowiedni termin, a
   • po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu od umowy odstąpić.