Transport żywności: Specyfika międzynarodowego obrotu żywnością

Monika Roman
Forum Mleczarskie Biznes 1/2017 (27)

Handel żywnością odgrywa istotną rolę w wymianie handlowej na świecie, jego znaczenie w ostatnich latach wzrasta również w Polsce. Po wejściu Polski do UE udział eksportu i importu produktów rolno-spożywczych zwiększył się, a sektor rolno-żywnościowy jest jednym z nielicznych w gospodarce Polski, w którym odnotowuje się wzrastające saldo handlu zagranicznego. Podstawowymi aktami prawnymi w zakresie produkcji i obrotu żywnością na obszarze UE są trzy rozporządzenia wydane przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej:

  • rozporządzenie (WE) nr 178/2002: ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego. Jest to najbardziej podstawowy akt unijny regulujący sprawy związane z bezpieczeństwem żywności, którego kluczowym celem jest osiągnięcie na poziomie unijnym swobodnego przepływu żywności wyprodukowanej lub wprowadzonej do obrotu zgodnie z wymogami. Żywność zgodną z przepisami unijnymi (niezawierającą substancji niebezpiecznych), dotyczącymi bezpieczeństwa żywności, uważa się za bezpieczną. Ponadto podmioty działające w sektorze rolno-spożywczym zobligowane są do współpracy z właściwymi władzami, które mają na celu ochronę bezpieczeństwa konsumentów oraz wycofywanie z rynku żywności, która wedle ich wiedzy może stwarzać niebezpieczeństwo.
  • rozporządzenie (WE) nr 852/2004: określające ogólne zasady higieny środków spożywczych. Jednym z istotniejszych punktów tego rozporządzenia jest zobligowanie przedsiębiorstw z sektora rolno-spożywczego do stosowania zasad systemu HACCP, który powinien obowiązywać w całym łańcuchu produkcji żywności.
  • rozporządzenie (WE) nr 853/2004: konkretyzujące zasady higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego.

Rozporządzenia te obowiązują bezpośrednio, co oznacza, że jest zabroniona implementacja aktów prawnych do krajowego porządku prawnego w każdym z państw członkowskich Unii Europejskiej. W powyższych rozporządzeniach wprowadzono rozróżnienie żywności, uwzględniające stopień jej przetworzenia, a w konsekwencji żywność dzieli się na: surowce, produkty nieprzetworzone i produkty przetworzone. Za surowce uznawane są wyroby produkcji pierwotnej, w tym produkty ziemi, pochodzące z polowań, połowów i hodowli. Zamiennie stosowaną nazwą dla surowców są produkty pierwotne. Produktami nieprzetworzonymi są środki spożywcze, które nie podlegają przetwarzaniu. Produktami przetworzonymi są natomiast środki spożywcze uzyskane w wyniku przetworzenia produktów nieprzetworzonych. Produkty te mogą zawierać składniki, które są niezbędne do ich wytwarzania lub do nadania im specyficznego charakteru. Ostatnia grupa produktów ma największy udział w obrocie żywnością, między innymi ze względu na trwałość produktów, aspekty logistyczne związane z transportem i magazynowaniem towarów.



Strona 1 z 2