Korea Południowa: Konsumpcja serów wzrośnie. Czy lokalna produkcja mleka spadnie?
Koreański sektor mleczarski jest zdominowany przez duże firmy. Należą do nich Seoul Dairy Cooperative, Maeil Dairies, Namyang Dairy Products i Dongwon F&B. Progności z USDA nie mają jednak wątpliwości: południowokoreańska produkcja mleka powróci do 2,03 mln ton po wzroście do 2,1 mln ton w 2020 r. Zdaniem amerykańskich analityków produkcja mleka w 2020 r. korzystała z dobrej pogody i wysokich oczekiwań cenowych. Jednak zamknięcie szkół związane z COVID-19 spowodowało osłabienie popytu na płynne mleko. Dodać należy, że konsumpcja szkolna mleka obejmowała 5% krajowej produkcji mleka. Powstały w ten sposób brak równowagi spowodował wyższą produkcję mleka w proszku i duże zapasy mleka w proszku (w czerwcu 2020 r. było to 11 537 ton – podkreślają Amerykanie). W porównaniu do danych historycznych np. 100 tys. zapasów proszku w 2018 r. oraz jeszcze wyższych w poprzednich latach nie wydaje się to jednak szczególnie wielkim problemem. W 2021 r. krajowe spożycie mleka ma wzrosnąć do 71 tys. ton.
Podczas pandemii zakłady mleczarskie dostarczały więcej produktów kanałami online i offline spodziewając się, że konsumpcja w domu wzrośnie. Jednak ze względu na agresywne strategie marketingowe, sprzedaż wzrosła, ale zyski netto spadły w porównaniu do 2019 r.
Dodatkowym problemem jest niski współczynnik dzietności, który jest główną siłą obniżającą spożycie mleka w Korei. W 2018 r. dzietność spadła poniżej jednego dziecka na kobietę, a w 2019 r. do 0,92 dziecka w 2019 r. Liczba dzieci (w wieku od 0 do 14 lat) spadła z 9,91 mln w 2000 r. do 6,43 mln w 2019 r. Państwo koreańskie prognozuje, że populacja dzieci w wieku od 0 do 14 lat spadnie do 3,45 mln do 2060 r. Tymczasem dzieci i młodzież są głównymi konsumentami mleka na rynku koreańskim, stąd popyt na świeże mleko będzie spadać. Popyt na napoje mleczne kierowane do dorosłych pozostanie solidne. W liczbach ogólnych konsumpcja mleka spadała z 30,8 kg w 2000 r. do 27,7 kg w 2005 r. i 26,7 kg w 2019 r.
Wraz ze wzrostem dochodów i wzrostem zainteresowania zdrowiem, konsumenci nadal poszukują produktów premium tj. wyroby ekologiczne, niezawierające antybiotyków i zatwierdzone pod względem dobrostanu zwierząt. Rynek mleko organicznego w 2018 r. był wart 95 mld wonów (86 mln USD) w 2018 r.
Rynek serów wciąż się rozwija, ale w ciągu 10 lat spożycie per capita wzrosło „tylko” dwukrotnie.
Przewiduje się, że krajowa produkcja sera wzrośnie o 2 tys. ton w 2021 r. do 47 tys. ton. Gwałtownie zmienia się jednak struktura produkcji: w latach 2014-2019 produkcja serów świeżych spadła o 59%, podczas gdy produkcja serów topionych wzrosła o 123%.
Prognozy są na razie optymistyczne: Amerykanie prognozują, że konsumpcja serów wzrośnie o 8,1% w 2021 r. Gusta konsumentów upodabniają się do zachodnich i coraz więcej produktów z serem wprowadza się na rynek. W rezultacie największe zainteresowanie dotyczy serów typu mozzarella, brie, ricottą i innymi miękkimi serami.
W 2019 r. najważniejszymi eksporterami sera do Korei pod względem wartości były USA (46%), Unia Europejska (33%), Nowa Zelandia (14%) i Australia (6%). Stany Zjednoczone zwiększyły swój udział z 42% w 2018 r. do 46% w 2019 r. Korea ma umowy o wolnym handlu ze wszystkimi tymi krajami, co powoduje, że cena importowanego sera spada. Obniżki taryf i wzrost kontyngentów taryfowych (TRQ) w ramach umowy o wolnym handlu między USA a Koreą (KORUS FTA) pomogły zwiększyć eksport sera z USA. Korea zaimportowała w 2019 r. 61 423 tony (252,8 mln USD) sera ze Stanów Zjednoczonych. Rynek jest jednak bardzo konkurencyjny. Unia Europejska podpisała umowę o wolnym handlu z Koreą w 2011 r., zanim umowa o wolnym handlu KORUS została wdrożona w 2012 r., co dało Unii przewagę. Jednak Korea Południowa wdrożyła umowy o wolnym handlu z Nową Zelandią i Australią (2016 r.), co spowodowało większy import sera również z tych krajów.