Rozmowy Nowej Zelandii i Rosji w sprawie umowy o wolnym handlu

Pod koniec maja Nowa Zelandia i Rosja rozpoczęły ramowe negocjacje w sprawie zawarcia porozumienia o wolnym handlu. Zakres geograficzny umowy może być szerszy, ze względu na unię celną łączącą Rosję z Białorusią i Kazachstanem.

Rosja, dwunasta globalna gospodarka, jest piątym co do wielkości światowym importerem żywności (wartość blisko 25 mld euro), posiadając najwyższy PKB na osobę spośród najistotniejszych krajów wschodzących (BRIC – Brazylia, Rosja, Indie, Chiny). Kraj jest największym rynkiem importowanego masła i serów oraz bardzo ważnym kierunkiem docelowym dla nowozelandzkiego wywozu mleczarskiego. W 2009 roku wartość przywozu nabiału (gł. masła i serów) od potentata z regionu Oceanii przekroczyła 66 mln euro (stanowiąc 1/3 łącznej wartości wywozu z tego kraju do Rosji). Połowa całkowitej ilości masła sprowadzanej przez Rosję pochodzi z Nowej Zelandii, w praktyce dostawcą jest tamtejszy gigant Fonterra. Wolumen eksportu i potencjał rynku mogą się zwiększyć po przezwyciężeniu kryzysu. Ponieważ zaś Nowa Zelandia należy do pierwszych wysoko rozwiniętych krajów negocjujących z Rosją liberalizację handlu, może wyciągnąć z tego faktu dodatkowe korzyści.