1. Podręcznik serowy
  2. Europejskie specjalności
  3. Tête de Moine

Europejskie specjalności: Tête de Moine

Pochodzenie

Szwajcaria Zachodnia, XII wiek, klasztor w Ballelay w Jurze Berneńskiej. Nazwa znaczy „głowa mnicha”. Krojony za pomocą specjalnego urządzenia – zwanego Girolle lub Pirouette – na cieniutkie plasterki, układające się w kształt różyczek.

Rodzaj surowca

Mleko krowie pełnotłuste niepasteryzowane, pochodzące od krów, których nie karmi się
kiszonkami.

Typ sera

Podpuszczkowy dojrzewający, półtwardy, w kształcie cylindra.

Oznaczenie

AOC od 2001 r.

Miąższ

Kolor od kości słoniowej do jasnożółtego, twardy, zwarty, z charakterystyczną beżową skórką. Smak pikantny, niezwykle aromatyczny, o silnym orzechowym zapachu.

Dojrzewanie

Standardowo 2,5 miesiąca na deskach świerkowych. Czasem 3-4 miesiące.

Przeznaczenie kulinarne

Ser na deskę. Degustowany w postaci przekąsek koktajlowych, jako małe plasterki w towarzystwie świeżych i suszonych owoców oraz do sałatek. Rekomendowane wina: Chardonnay, Riesling, Pinot Blanc.

Ciekawostki

Charakterystyczny ser o wadze 800 g. Pierwotnie zwany Bellelay. Tête de Moine nie powinien być cięty, ale przecinany (golony) od góry, aby tworzył charakterystyczne rozety.