Skórka serowa

Zewnętrzna powierzchnia sera podpuszczkowego powstająca w trakcie procesu jego dojrzewania. W czasie dojrzewania twardych i półtwardych serów podpuszczkowych ich powierzchnia wysycha i twardnieje, tworząc naturalną barierę między otoczeniem sera i jego miąższem (taka skórka zapobiega nadmiernemu wysychaniu sera i utracie wilgoci, a także chroni ser przed dostaniem się niepożądanych bakterii do jego wnętrza). Taka naturalna skórka serowa jest jadalna, w przeciwieństwie do parafiny lub powłok serowarskich (stanowiących wodne emulsje polioctanów z dodatkiem substancji funkcjonalnych, np. barwników, środków grzybobójczych, itp.) nakładanych na powierzchnię serów w celu mechanicznej ochrony powierzchni sera, jej zabezpieczania przed pleśnieniem i wysychaniem w czasie dojrzewania. W przypadku miękkich serów podpuszczkowych, takich jak sery pleśniowe czy pielęgnowane na maź, powstająca skórka serowa jest wilgotna i miękka, a nawet niekiedy mazista.